Het gebruik en het gemak van Lootjestrekken.nl helpen het Sinterklaasfeest om zeep
Email van Lootjestrekken.nl: “Het verlanglijstje van degene die je hebt getrokken, is aangepast.” De bijgevoegde link leidt naar het lijstje dat ook weer volledig bestaat uit linkjes. En als ik daar op klik, kom ik uit bij specifieke producten, te koop in specifieke winkels, aangevuld met specifieke wensen: maat zus en zo, en graag op de achterkant het volgende laten drukken. Betalen met iDeal en dan maar gelijk bij die persoon laten bezorgen. Voor mij is het duidelijk: Sinterklaas is dood. Intens jammer.
Ik wil geen Lootjestrekken.nl! Ik wil een onbestemde avond in november waar we onder het genot van warme chocolademelk en kruidnoten (die dan pas net in de winkel liggen) op een papiertje onze naam schrijven. Ik wil dat die papiertjes in een hoge hoed gaan en dat we één voor één een lootje pakken. En daarna telkens weer opnieuw moeten beginnen omdat iemand zichzelf trekt. Tot er uren later eindelijk een geslaagde trekking is. Ondertussen praten we bij, zodat we van elkaar weten wat we de afgelopen tijd hebben meegemaakt. Handig om straks in de gedichten te verwerken.
Daarna wil ik vooral zelf bedenken wat ik ga kopen. Zelf iets uitzoeken wat ik graag zou willen geven aan een ander. Of die ander dat nou leuk vindt of niet.
Een cadeautje bestel je immers niet. De gever bepaalt wat je krijgt en de ontvanger is blij verrast (dus geen beteuterde gezichten als het niet is wat je had willen hebben of als de maat net niet klopt).
Dat gezegd hebbende wil ik dus ook geen linkjes in dat verlanglijstje. Die zeggen eigenlijk heel dwingend: ‘Niet zelf iets verzinnen, want dan ga je me teleur stellen!’
De volgende stap in het verder vernielen van het Sinterfeest zal zijn dat er op zo’n lijstje staat: ‘Ik heb product zus en zo alvast voor mezelf gekocht. Hier is de bon, maak je het even naar me over?’ En het jaar daarna volgt godbetert: ‘Ik heb het volgende cadeautje voor mezelf gekocht. Koop jij ook iets voor jezelf? Dan strepen we de kosten tegen elkaar weg.’
Dan wordt pakjesavond een avond waar we onze voor onszelf aangeschafte aanwinsten aan elkaar showen. En daarna gaan we het te druk hebben om überhaupt nog fysiek af te spreken en doen we even een korte aanwinstpresentatie via Skype. Tot ook dat te veel is. U begrijpt: dan is pakjesavond ook morsdood.
Allemaal te voorkomen door één avond in november rond de tafel te zitten en die lootjes uit een hoge hoed te pakken. Praat bij, inspiratie en creativiteit volgen als het goed is vanzelf.
