Stuur militairen naar Syrië, en snel een beetje!
Het was een emotionele oproep die vannacht door de straten van Homs schalde, terwijl de lijkkisten boven de demonstrerende menigte uit werden gedragen: “Arabieren, waarom zwijgen jullie, nu de Syriërs sterven? Wanneer komen jullie in actie? Het is genoeg geweest!”
Een mensenrechtenorganisatie in Londen maakte vanochtend bekend dat er 34 lijken zijn gedumpt op een plein in Homs. Volgens een Syrische kennis die ik afgelopen week sprak, zijn er alleen al in Homs, waar de hevigste gevechten plaatsvinden, 3.000 doden gevallen, zowel aan regerings- als aan oppositiezijde. Los van wie daar schuld aan heeft, kunnen we concluderen dat ze er samen niet uitkomen.
De NAVO heeft de optie van militair ingrijpen afgezworen. Op de achtergrond vinden besprekingen plaats tussen het Syrische regime en de Arabische Liga, maar de ‘successen’ die daarbij worden behaald zijn gering en zullen het probleem niet oplossen.
Ik zeg het met moeite, maar er is een punt bereikt dat militair ingrijpen niet langer vermeden kan worden. Assad moet weg, maar hij vertrekt niet uit zichzelf, en dus moet het van buitenaf worden opgedrongen. Jawel, door militair in te grijpen. Niet door de NAVO, die bij de meeste Syriërs groot wantrouwen oproept, maar door de Arabieren zelf, eventueel met legitieme bijstand van de Verenigde Staten en Europa. De Syrische kennis, die net terug is uit Homs, wist mij te vertellen dat er aan Turkse zijde van de grens met Syrië 700 Libische strijders klaarstaan om te vechten voor ‘hun broeders’. Turkije zelf bereidt zich al maanden voor op een militaire actie in Syrië. Het Turkse leger is sterk en zou van grote invloed kunnen zijn. Het Vrije Syrische Leger, bestaande uit gedeserteerde Syrische soldaten, beschikt naar schatting over 10.000 manschappen die staan te popelen om het regime uit de weg te ruimen.
Toegegeven, het is geen ideale oplossing. Mocht er militair worden ingegrepen, dan zal het leger van Assad hard terugslaan, waarschijnlijk bijgestaan door het sterke leger van Iran, een bondgenoot van het eerste uur. Er zullen veel doden vallen, het zal bloedig worden. Maar dat is het nu ook al en er is geen weg terug. Een belangrijke omslag is dat het Syrische volk nu zélf oproept tot militair ingrijpen. Eerder stonden de meeste Syriërs daar afkerig tegenover. Maar ook zij beseffen: er is geen andere oplossing.
