Plakband

Om maar met het slechte nieuws te beginnen: we hadden natuurlijk gehoopt op een laatste meesterwerk, maar dat is Lioness: Hidden Treasures niet geworden. Eigenlijk zou nog éénmaal kippenvel bij één zinnetje al genoeg zijn geweest, maar als dat er al was, dan heeft producer Salaam Remi dat als een volleerd plastisch chirurg netjes strak getrokken. Zo nam Winehouse in 2009 een versie op van het door Leon Russell en Donny Hathaway bekend gemaakte A Song for You. Winehouse gewoon thuis met een gitaar op schoot, terwijl ze de tekst en de akkoorden van haar computerscherm leest. Zo’n intiem moment moet je koesteren, ook al is de uitvoering niet perfect, is het tempo niet vast. Maar nee: Remi banjert, met harpen en tromgeroffel, als een olifant door de porseleinkast. Weg intimiteit, weg kippevel. Jammer, want de rest van het album bestaat toch een beetje uit restjes die met productioneel plakband bij elkaar worden gehouden, met als dieptepunt het bijna lachwekkende Girl from Ipanema. Hoogtepunt: Body and Soul, het in maart van dit jaar opgenomen duet met Tony Bennett, maar dat kenden we al. En dan is er nog Half Time, dat opent met de stem van Winehouse en een gitaar. “Simple sweet guitar,” zingt ze, “humbled by the bass and when the beat kicks in everything falls into place.” Het is een beetje wishful singing wat ze daar doet. Want in het overgrote deel van haar zwanezang valt er maar weinig écht op zijn plaats.