Fifaticaan
Mannen en religie, ze zijn getroebleerd. In een tijd waarin we creatief zoeken naar een invulling van de leegte die het geloof ooit vulde, shoppen vrouwen luchtig tussen de diverse religievervangers (meditatie, yoga, het lezen van Happinez, het trekken van een tarotkaart, het opsteken van een kaarsje in de kerk), maar blijven de mannen beduusd hangen bij de paskamer. Wellicht omdat zij de afgelopen eeuwen de kern van religies – liefde, goed leven – tot een zaak hebben gemaakt van bloedvergieten, oorlog, onderdrukking, aids, overbevolking, seksueel misbruik en homohaat. En hebben ze daardoor onbewust hun bekomst van dat al, wat relaxtheid omtrent spiritualiteit blokkeert. Daarbij is het weinig sexy wanneer een vent zegt: “Schatje, ik wil even langs het Mariakapelletje om een gebedje te doen voor de AEX.” Als het op speels-romantisch dwepen met dergelijke rituelen aankomt is de wereld nu eenmaal meer vergoelijkend voor vrouwen.
Aldus bekeerden mannen zich tot voetbal. Met het stadion als hun kerk, de Champions League als de paasviering, het EK en WK als de nachtmis met kerst, de spelers als kruisslaande evangelisten, Blatter als omstreden hoofd van het onbetrouwbare Fifaticaan en Johan Cruijff als de Verlosser. Er wordt gebeden en gezongen, vreugde en verdriet gedeeld. Maar ook in deze surrogaatreligie, die eind negentiende eeuw zo onschuldig opkwam en nog altijd zieltjes blijft winnen, is vredelievendheid ver te zoeken. Weer ontaardt zij in bloedvergieten, knokpartijen, machtsoorlogen en malafide praktijken. Ik kan de afgelopen maanden geen normaal gesprek meer voeren als er meer dan één man in het gezelschap verkeert. Het verlies van Ajax, de machtscoup van Van Gaal, de omkoping van Dynamo Zagreb, het snotje in de neus van Kaká: het wordt besproken met een bezieling alsof het om het conflict in het Midden-Oosten gaat. Een dergelijk oplopende agitatie doet mij vrezen voor hartfalen bij de Oudere, en vervroegde kaalheid of afnemende spermakwaliteit bij de jongere manspersonen.
Het is duidelijk dat er een nieuw object van aanbidding nodig is, een nieuwe geleider voor de diepere roerselen van de mannenziel. En voilà, scandinavië komt met iets prachtigs: het kopimisme. Het vrijelijk delen van informatie is zojuist als officiële religie erkend door de Zweedse overheid. Het Fenomeen verspreidt zich over de wereld, heeft ook Nederland bereikt en aangezien deze religie met de computer wordt beleden, is zij uitermate geschikt voor de heren. Pirate Bay wordt de online kerk, Steve Jobs is de verlosser, Julian Assange de omstreden kerkvorst, de ‘control v’- en ‘control c’-toetsen zijn de rozenkrans, file sharing de eucharistie, downloaden het gebed. Beetje gamen erbij, klaar. En dat allemaal vredig vanachter de laptop, waar niemand er last van heeft. Heeft de rest van de wereld hopelijk voor de komende honderd jaar of wat even rust. Amen.
