Spring naar de content

Huishoudbeursvrouw

Iedere week een artikel in zijn geheel op de site. Deze week de column van Jojanneke van den Berge

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

“Niet van boven bont en van onder stront”, sprak Estelle Gullit op een borrel bestraffend tegen mij. Ze sjorde aan de uitgelubberde bandjes van mijn verschoten H&M-bh. “Meid, je kan nóg zulke leuke kleren aan hebben, wat daaronder zit is veel belangrijker.” Ze trok me met een rukje dichter naar zich toe. “Zeker als je je man wil houden. Je moet op tijd ontnederlandsen.” Met een vies gezicht: “Anders word je een Huishoudbeurs-vrouw.” Ze ontspande, liep heupwiegend weg en zong haar mantra: “En veel goud dragen, schat, véél goud.”

Ik ging naar huis en keek in mijn la. Naar de onderboeken die ik al had sinds mijn twintigste, met gaten erin en elastiek zonder rek. Naar de bh’s met pluisjes, verwassen kleuren en beugels die door de stof heen kwamen. Estelle zou een toeval krijgen. Ik ging naar de Huishoudbeurs, jaarlijkse verzamelplek van de gemiddelde Nederlandse vrouw van dertigplus. Ik keek naar het leger van duizenden make-uploze bezoeksters met hun korte fantasieloze kapsels, praktische Gaastra-jassen, Hema-slips die zich aftekenen onder gemakkelijk zittende broeken, en met hun ‘kekke’ rode/paarse/groene vierkante brilmonturen die alle vrouwelijkheid van een gezicht afvegen. Er hing nog geen molecuul seks in de lucht. Ik begreep wat Estelle bedoelde, vloog naar New York en kocht Victoria’s Secret leeg. Nederlandse vrouwen lijken een onuitgesproken onderlinge afspraak te hebben om zich te storten in een put van gender-grijsheid als ze een bepaalde leeftijd hebben bereikt of een gezin hebben gesticht.

Ja, ik chargeer, natuurlijk zijn er uitzonderingen. Maar die zijn echt zwaar in de minderheid. Sowieso kunnen we, alle Doutzens, Lara Stones en Famke Janssens ten spijt, als het op het verleidingsspel aankomt, wel een schop onder de kont gebruiken. Het zit niet in onze genen om al te veel belang te hechten aan frivoliteiten als sexy lingerie, hoge hakken, mooie make-up en sieraden, parfum. De nuchterheid wint het van wat een eeuwige dans tussen man en vrouw zou moeten zijn. Daarom ook komen we er bekaaid af in Het Poldermodel, het boek waarin buitenlanders hun mening over ons geven. We zijn als een Hollandse tomaat: we smaken en ruiken nergens naar, en het uiterlijk telt nauwelijks. Nee, dan de elegante Parisiennes, de verzorgde Scandinavische babes en de zwierige Zuid-Europese dames. Tijd voor een koerswijziging, potjandrie!

Op 18 februari gaat een nieuwe Huishoudbeurs van start, en ik zie daar zo veel kansen. Maak er een make- overplek van waar je je oude ondergoed kunt inleveren in ruil voor een kortingsbon bij de Agent Provocateur-stand. Waar je speluitleg krijgt bij de playing-hard-to-get-kraam. Of een snelcursus ‘De lol die je zelf beleeft aan jarretels’ en ‘De kunst van het verleiden’ kunt volgen. En Estelle is erbij, roepend door een toeter dat de MILF ons rolmodel moet zijn. “En goud, schat, véél goud!”