Eddy Posthuma de Boer

Schatplichtig ben ik aan hem, zoals ik in de aanvang van een eigen weg zíjn portretten spelde. Het daglicht subtiel gesublimeerd, het zwart-wit helder knisperend, de kleuren fijntjes verzadigd. Zijn blik gaf mij zicht, zijn beelden voorzagen de bladen. Nu is het levenswerk van een bescheiden en bereisde nieuwsgierige een etage vol onbegrensde documenten, die zijn eindeloze kijken bewaren en zijn beschroomde vakmanschap verhelderen. Een vrijgevochten oog zag het bijzondere gewoon en het gewone bijzonder. En gunt ons daarmee een tijdloze visie op wie wij ooit waren. Ja, ik heb diepgewortelde eerbied voor een geboren schrijver van licht.