Verbolgen uitgever: samensteller Pikorde is een ‘stotterende, stinkende rat’
Uitgevers vinden het elk jaar weer spannend: de Literaire Pikorde, de traditionele lijst van wie ertoe doen in het boekenvak. Wie duikelde (Koen Clement van 2 naar 4)? En wie steeg (een verrassende nieuwe nummer 1)? Dit jaar maakt Joost Nijsen, directeur-eigenaar van Uitgeverij Podium, een sprongetje (van 18 naar 16), maar toch is hij boos. Het ligt uiteraard allemaal aan samensteller Jan Zandbergen.
Opmerkelijk, want zo slecht kwam Nijsen er niet vanaf. Oké, Zandbergen benadrukte dat Nijsen met Kluun in 2011 [[popup file=”2012-03/schermafbeelding-2012-03-09-om-10.51.17.png” description=”slechts één klapper” alt=” ” align=”inline” ]] maakte, maar hij plugt ook Nijsens eigen boekje.
Niet genoeg, blijkbaar. Nijsen reageerde verbolgen en schreef de volgende reactie op zijn site.
41 Jan Zandbergen (-)
?samensteller Pikorde HP/De Tijd
Stotterende societyreporter. Rat van de gracht. Schreef al decennia geen echt artikel maar camoufleert zijn neergang door zo veel mogelijk te ogen en te ruiken naar het uitgestorven type gekreukteregenjasverslaggever. Mag voor HP/De Tijd alleen nog stukjes tikken over boekpresentaties, waar hij door uitgevers omwille van publiciteitspotentie decennialang geduld werd. Onder druk van publiciteitsmedewerksters, die onder tafels wegduiken als hij binnenkomt, schijnt dit deurbeleid te worden herzien: de oplage van HP ligt inmiddels ver onder De Groene. Eén keer per jaar beleeft Zandbergen een hoogtepunt: hij mag dan ‘De literaire pikorde’ samenstellen. Omdat iedereen in het boekenvak zijn aanwezigheid ontloopt, en hij zelf onmachtig is contacten te leggen, ontgaat hem volledig hoe de pikorde in werkelijkheid in elkaar steekt. Het maakt hem niet uit, zolang sommige ijdele boekenvakkers een hoge notering zo belangrijk vinden dat ze hem champagne blijven sturen als ze hoog eindigen. Zandbergen diskwalificeren is levensgevaarlijk: hij neemt altijd wraak. Men fluistert dat hij, als het noodlijdende weekblad binnenkort nog even een maandblad wordt vooraleer definitief in de archieven van de Nederlandse persgeschiedenis te worden bijgezet, alleen nog een Pikorde mag samenstellen van het eigen personeel, voor het digitale P&O-Bulletin van Audax.
Jan Zandbergen reageert blij verrrast met zijn bijschrijving in Nijsens Top 41. En verzorgt en passant een stukje duiding naar de mensen toe.
Jan, wie bedoelt Joost met ‘sommige ijdeltuiten uit het boekenvak’?
“Chris Herschdorfer, die op nummer 2 staat en zeventien boeken in de CPNB Top 100 van 2011 heeft. Joost heeft er één: Haantjes van Kluun. Van dat boek heeft hij drie maanden lang de prijs verlaagd tot € 12,50 om de verkoop te stimuleren. Zonder die kunstgreep had hij geen enkele titel in de Top 100. Nijsen doet nu voorkomen dat ik geen verstand heb van zijn o zo ingewikkelde vak, maar aan een lijst van bestverkochte boeken valt weinig te begrijpen.”
Ben je alleen trots dat Nijsen een stukje aan je wijdt?
“Nou… Wat me tegenstaat zijn kwalificaties als ‘stotterende rat’ en opmerkingen als dat ik zou stinken en in ongewassen kleren rondloop. Platte jij-bakken! Mensen in mijn omgeving zeggen: wie kaatst kan de bal verwachten. Maar het verschil is dat ik niet in de HP/De Tijd zet: ‘Joost Nijsen staat op 16 want hij is de onaantrekkelijkste boekenuitgever van Amsterdam met zijn drogistenkop en zijn gebit als een bakfietsenrek.’ Waar overigens niets op af te dingen valt. Van het proza van Joost, waarvan hij denkt dat het een Pikorde-pastiche is, krijg ik plaatsvervangende schaamte. Huilebalkje Joost staat niet hoog genoeg naar zijn zin en gaat plat schelden. Dat zie je wel vaker bij mensen die geen argumenten hebben.”
