Spring naar de content

Jerry Goossens

Jerry Goossens (Amsterdam, 1965) is journalist, columnist en schrijver, en oprichter van e-book-uitgeverij Lazare. Hij woont nu dertig jaar in Utrecht.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Monter. Ik heb vroeger weleens gezegd dat ik een pessimist ben in het lichaam van een hardnekkige optimist. Dat pessimisme is een soort abstract wereldbeeld geworden. In mijn persoonlijk leven ben ik eigenlijk alleen maar vrolijk. Ik ben een gelukkig mens. Bovendien wordt het lente.

Wie zijn uw helden?

Ik heb er een heleboel. Hunter S. Thompson, Russ Meyer, Johnny Rotten, Theo van Gogh. Ze delen een compromisloze vrijdenkerij.

Aan wie ergert u zich?

Ik probeer de ergernis te ontlopen, anders blijf ik bezig. Asociaal gedrag in mijn woonomgeving vind ik Irritant, en ik erger me ook aan de morele zelfvoldaanheid die je vooral bij het linkse deel van de bevolking aantreft. Een voorbeeld is Francisco van Jole. Een starre denker en een humorloze, verbitterde man.

Bidt u weleens?

Ik ben gematigd katholiek opgevoed, maar rond mijn tiende viel ik van mijn geloof.

Lijkt u op uw moeder?

Zij heeft haar leven in dienst gesteld van anderen. Ze heeft veel pleegkinderen in huis genomen en neemt al twintig jaar voortdurend allerlei asielzoekers onder haar hoede. Ook is ze een buitengewoon spiritueel mens. In die opzichten lijk ik helemaal niet op haar. Beide eigenschappen hebben bij mij vooral geresulteerd in scepsis.

Wat is uw grootste angst?

Dat ik een van mijn drie kinderen verlies of dat mijn gezin uit elkaar valt. Verder ben ik een zzp’er van middelbare leeftijd, en ik moet nog twintig jaar tot mijn pensioen – dat ik niet heb. Gebrek aan zekerheid is de keerzijde van de vrijheid als zzp’er. Ik lig daar weleens wakker van.

Bent u aantrekkelijk?


Who cares?! Ik ben getrouwd! Je mag jezelf natuurlijk niet toestaan om in al te mannelijke viezigheden te verzanden, maar voor de rest is het allemaal niet meer zo belangrijk.

Bent u monogaam?

Ik heb lange tijd met veel plezier alle kansen gegrepen. Het is een kansspel waarmee je tijdig moet stoppen. Dat moment kwam toen ik zestien jaar geleden boven mijn stand ben getrouwd met een ontzettend knappe, leuke, sexy, intelligente vrouw.

Waar schaamt u zich voor?

In vriendschappen ben ik niet altijd even attent geweest. Sommige vrienden heb ik serieus tekortgedaan. Ik was er niet op momenten dat ik er had moeten zijn.

Wat zijn uw dagdromen?

Financiële onafhankelijkheid en een huis op een berg.

Lijkt u op uw vrienden?

Het zijn mensen die voor artistieke vrijheid hebben gekozen en hun zekerheid daarvoor hebben ingeleverd. Allemaal intellectueel gretig. Allemaal nogal dorstig.

Als u iets aan uzelf zou kunnen veranderen, wat zou dat dan zijn?

Tien kilo eraf, tien centimeter en dertig IQ-punten erbij.

Wie is uw grootste liefde?

Mijn echtgenote, Daniëlle. We leerden elkaar zeventien jaar geleden kennen op het Boekenbal. Twee maanden later was ze zwanger, en binnen een half jaar zijn we getrouwd.

Wat is uw grootste ondeugd?

Een zekere onmatigheid. Zowel met drank in de kroeg als met het online kopen van boeken. In die volgorde is dat overigens een slechte combinatie. Zeker voor iemand met een impulsieve natuur.

Welke eigenschap waardeert u in een man?

Intelligentie, daadkracht, zelfspot.

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw?


Hetzelfde. Maar inclusief een paar goede tieten.

Wat is uw definitie van geluk?

Dat je het aantal compromissen in je leven tot een minimum weet te beperken en je vrijheid zo veel mogelijk behoudt. Maar de basis voor geluk is vooral het ontbreken van ongeluk.

Wat is uw dierbaarste bezit?

Mijn platencollectie. Aan elke plaat is wel een herinnering verbonden. Het zijn er krap drieduizend.

Wat is uw grootste prestatie?

Stoppen met roken. Zeven jaar geleden.

Wat is uw grootste mislukking?

Mijn literaire carrière. Ik heb de pech dat veel vrienden ineens wel een bestseller schreven. Zoals Ronald Giphart, Bert Natter en Tommy Wieringa. Ik zal mezelf natuurlijk niet opeens op een andere schrijfstijl aanmeten in de hoop dat het dan wel lukt. Dan maar niet.

Welk leed heeft u anderen berokkend?

Ik heb zeker vierduizend columns geschreven. De mensen die daarin figureren, pak ik niet persoonlijk aan. Maar velen voelen zich toch echt geraakt, hoor ik later via anderen.

Wie hoopt u nooit meer terug te zien?

Margriet van der Linden. Een eerloos loeder dat een rechteloze freelancer, in casu mijn echtgenote, heeft laten opdraaien voor een publicitair ongeval dat rechtstreeks voortkwam uit staand redactioneel beleid. Ze heeft daarmee laten zien wat feministische solidariteit in de praktijk waard is.

Hoe is ongeluk te vermijden?

Martin Amis schrijft in The Pregnant Widow dat ieder mensenleven vroeger of later in een tragedie eindigt. Je kunt alleen hopen dat het je zo laat mogelijk zal treffen.


Wat is de beste plek om te wonen?

Het is heerlijk om vanuit Utrecht te dagdromen over plekken waar ik ook best zou willen wonen. Maar eigenlijk hoef ik hier nooit meer weg.

Wat is uw devies?

Het motto ‘Alles is niets’ kenmerkt volgens schrijver Rob van Scheers de Utrechtse ziel. Daar sluit ik me voor de gelegenheid bij aan.

Volgende week: Karin Swerink