Beantwoording Kamervragen inzake de waakhond te Breskens
Er is een hond in Breskens. Die hond woont in een hok en ligt vast aan een ketting. U begrijpt, dat betekent Kamervragen.
Breskens, gelegen aan de monding van de Westerschelde. Daar waar de brede rivier overgaat in de nog machtiger Noordzee. Er wonen nog geen vijfduizend Bressiaonders. In dat dorpje dus, daar is ook een waakhond. De labrador woont in een hok. En hij zit vast aan een ketting.
Iemand had 144 gebeld, de Dierenpolitie. Zat het wel goed met die hond? De vorst lag over de landerijen, in Friesland overwogen ze zelfs een Elfstedentocht. Dat moet toch koud zijn voor zo’n hond. De Dierenpolitie ging er op af. Met of zonder loeiende sirenes? Dat vertelt het verhaal niet.
Ze zagen een waakhond. Een labrador die in een hok woont. En vastzit aan een ketting. De Dierenpolitie hoefde niet in te grijpen. Die weten hoe dat gaat met waakhonden. Die wonen nu eenmaal in een hok. En zitten vast aan een ketting.
“Ho, ho,” dacht Anja Hazekamp, Kamerlid voor de Partij van de Dieren. “Weet de Dierenpolitie eigenlijk wel wat een waakhond precies is?” Kamervragen dus. Minister Opstelten, staatssecretaris Bleker en hun ambtenaren gingen op onderzoek uit. Hoe zit dat met die hond in Breskens? Den Haag ging verhaal halen in Breskens. Dit moest tot op de bodem worden uitgezocht.
Gisteren kon Opstelten – na een maand onderzoek – eindelijk het verlossende woord spreken. In Breskens woont een labrador in een hok. En hij zit vast aan een ketting. En ja, het is een waakhond. En nee, de minister is niet voornemens in kaart te brengen hoeveel waakhonden in een hok en aan een ketting [[download file=”2012-03/waakhond.pdf” icon=”” text=”in de rest van Nederland wonen” title=”” ]].
De beantwoording van een Kamervraag kost 3750 euro.
