De laatste van Del Piero, ster zonder externe factoren
”Wat wij worden, worden wij door onze overtuigingen. Externe factoren bestaan niet.” Dat is de overtuiging van David Hawkins, een goeroe ‘die het pad naar de ultieme waarheid gevonden heeft’. Die zin van die overtuigingen vond ik terug op de website van Alessandro del Piero, tegeltje aan een virtuele wand.
Del Piero zou eigenlijk helemaal geen voetballer worden. Hij leerde voor boekhouder en in zijn vrije tijd keepte hij. Dat laatste vond vooral moeder Bruna een goed idee. Wie keept, dacht Bruna, zweet niet. En wie niet zweet, loopt geen gevaar. Bruna Del Piero had kortom ook best het pad naar de ultieme waarheid kunnen vinden, als ze er tenminste naar gezocht had.
Het was Alex’ grote broer Stefano die in hem een kleine aanvaller zag en zijn broertje naar het front stuurde. In de spits werd Alessandro een bezienswaardigheid, de enige attractie van San Vendemiano. Hij verhuisde naar Padova en later naar Turijn, naar het grote Juventus.
Bij Juventus werd hij wat hij altijd al moest worden: een ster. Hij was nauwelijks 21 toen er geen speler op de wereld beter was dan hij. Juventus won de Champions League door in de finale Ajax te verslaan. Jaren later kwamen de verhalen; het Juve-bloed zou als oude honing door de aderen hebben gestroopt, zwaar van een overschot aan rode bloedlichaampjes. EPO, het wielerwondermiddel. De geruchten bezoedelden de herinnering aan talloze successen, maar niet die aan Del Piero. Dat was een kunstenaar, die eindeloze training combineerde met de oorspronkelijke gedachte van het genie. Voor wie voor zijn werk vrije trappen in de kruising schiet, is nog altijd geen geschikte doping uitgevonden.
Een paar jaar duurde de Turijnse heerschappij. Daarna strompelde Alessandro een tijdlang van de ene knieblessure in de andere, zijn vader Gino stierf en Juve raakte verwikkeld in een omkoopschandaal. De club werd teruggezet naar de Serie B en bijna alle sterren kozen het hazenpad, angstig om te verdwalen in de kelders van de sport.
Del Piero bleef.
Gisteravond speelde hij zijn laatste wedstrijd in zwart-wit; Juventus weigert zijn contract te verlengen. De agenda op zijn homepage is leeg vanaf vandaag. Maar stoppen zal Alessandro del Piero voorlopig nog niet; hij is er niet klaar voor. En hoe vaak het tegendeel ook bewezen wordt: voor hem bestaan er geen externe factoren.
