De dictator en het okselhaar-mysterie
Ontzetting en gruwel in de bioscoopzaal maandagavond als The Dictator onverwachts een flink taboe blootlegt. Een taboe op marteling, executies, onderdrukking en/of racisme? Nee, op vrouwelijk okselhaar.
The Dictator is een komedie waarin Sacha Baron Cohen op hilarische wijze de draak steekt met het gedrag van dictators. Hoofdpersoon generaal Aladeen is een persiflage die doet denken aan de ‘schurk’ Dr. Evil uit de Austin Powers-serie. Maar omdat Aladeen zich gedraagt als een mix van kolonel Kadhafi en Saddam Hussein, zijn de grappen actueler en ook pijnlijker. Dictators als Aladeen die mensen executeren omdat ze niet luisteren, die gewend zijn om altijd hun zin te krijgen, die zelf steenrijk zijn terwijl hun volk crepeert, zijn immers nog altijd aan de macht.
Sacha Baron Cohen’s grappen zijn van het soort waar je eerst besmuikt om lacht en je, naarmate de film vordert, steeds harder om gaat schateren. (Aladeen bij een bevalling: “Het is een meisje. Waar is de vuilnisbak?”)
Okselhaar
Tot er een scene voorbijkomt die in de hele zaal voor ontzetting zorgde, inclusief hard ‘bah’-geschreeuw. Een van de bijfiguren in The Dictator is de macrobiotisch verantwoorde veganiste Zoey, gespeeld door Anna Faris. Ze is klein, heeft kort zwart haar en als ze haar arm optilt, komt daar een donzig okselhaartapijtje tevoorschijn (Faris werd later nog geinterviewd over hoe het was om zulke behaarde oksels te hebben).
Gek eigenlijk, dat een bioscoopbezoeker in de lach schiet van rondvliegende kogels en het afhakken van een hoofd, maar wel ontzet raakt van een klein beetje vrouwelijk okselhaar.
Ik trok zelf overigens ook een vies gezicht. Hoe komt dat toch dat een vrouwelijke okselplumeau op zoveel afkeer kan rekenen, terwijl we dat bij mannen veel beter kunnen hebben?
Secrets of shaving
De National Geographic-documentaire The Secrets of Shaving bood uitkomst. We blijken ons al 30.000 jaar te scheren. Eerst met scherpe stenen, toen met koperen oppervlaktes, tot aan de superscherpe mesjes die vandaag de dag in het centrum van een miljardenindustrie staan.
Natuurlijk wegen culturele factoren mee. Japanse mannen scheren hun hoofd volgens de docu als ze zich ergens voor willen verontschuldigen. En moslims scheren hun oksels en schaamhaar vanuit hygiënisch oogpunt. Moslimmannen laten hun baard wel weer staan omdat ze daarmee makkelijker te onderscheiden zijn van christenen en joden.
Waarschijnlijk is scheren opgekomen toen de mensheid erin slaagde kleding te maken. Het werd een teken van kracht als je het haar niet nodig had om warm te blijven. Bovendien ontdekten we dat haarloze mensen minder parasieten met zich meedragen. Evolutionair gezien past ons lichaam zich daar al op aan: lichaamsbeharing neemt af.
Mannen vallen daarbij op een vrouw die sterk en gezond is, volgens die theorie dus onbehaard, waarmee ze kinderen kunnen maken die de grootste kans op overleving hebben. En daardoor treedt er afkeer op bij het zien van een volle dot haar in een vrouwenoksel.
Wel lang hoofdhaar
Zo, we zijn eruit. Alhoewel, als onbehaarde vrouwen de beste partners zijn om je mee voort te planten, waarom laten ze hun hoofdhaar dan wel lang groeien? In het boek Hoe de Menselijke geest werkt van G.J.C. Lokhorst staat dat lang haar op een lange periode van gezondheid wijst.
Vrouwelijke lichaamsbeharing, behalve op het hoofd, wijst dus op ongezonde genen. Pak The survival of the fittest er nog even bij om te bedenken wat we doen met ongezonde of zwakke exemplaren van onze soort. Precies: die offeren we op, zodat de gezondste exemplaren meer kans op overleven hebben.
En zo ervoeren bioscoopbezoekers die de absurde dictatoriale nukken van Generaal Aladeen aan het uitlachen waren, in een onbewaakt moment zelf even wat het is om dictator te zijn: ‘Bah! Weg met dat haar!’
Bekijk The Secrets of Shaving op Youtube (maar wees gewaarschuwd: het gaat vooral over hoe hedendaagse mesjes zo scherp kunnen zijn): deel 1, deel 2, deel 3, deel 4
Hieronder de trailer van The Dictator:
