U heeft toch geen Blackberry?
Alweer een jaar of tien geleden was ik op bezoek bij vrienden die er in een duur resort in de Portugese Algarve een miljoenenoptrekje op na hielden. De vriend in kwestie verdiende dat optrekje met één goede deal als partner in een investeringsfonds tijdens de internethype.
Er zaten nog een stuk of wat van dat soort deals in de pijplijn maar die zijn er na het barsten van de bubble nooit meer uitgekomen. Er kwamen nog wel andere lucratieve zaken, maar daar gaat het hier niet om. Op de tafel op het zonovergoten terras lag de laatste gadget, de Blackberry, een wonder van techniek waarmee hij zelfs in zijn zwembad, glaasje wijn in de hand, in contact kon blijven met zijn zakenpartners die verspreid zaten over de hele wereld.
Zijn vrouw vond het maar niks, nu was er zolang hij wakker was geen enkel moment meer waarop hij niet met zaken – en onzin – bezig was. Inmiddels geldt dat voor ons allemaal.
In die tijd waren er geen iPhones, HTC’s en Samsung Galaxy’s, laat staan iPads. Met een telefoon kon je bellen en smsen en dat bleef zo tot de Blackberry werd uitgebracht door het Canadese bedrijf Research in Motion.
Met de Blackberry kon je overal mailen – ontvangen en versturen – en de beveiliging was ook nog eens zodanig dat ook grote multinationals en overheden er al snel voor kozen. Wie er in bepaalde kringen niet een had, was een sukkel, waarschijnlijk hoorde je er dan niet echt bij.
Als notoire Apple-gebruiker vond ik de user interface en de vormgeving nogal blikkerig maar wetende dat honderden miljoenen windowsgebruikers ook voor bagger kiezen, leek me dat een succes voor de Canadezen niet in de weg te staan. In het land der blinden…
Toen kwam de iPhone en daarmee een vloedgolf aan mobiele apparaten die dezelfde (en nog meer functionaliteiten) als de Blackberry hadden. Om niet te spreken van een gelikte vormgeving en dito gebruikerservaring. En begon de teloorgang van de voormalige lieveling van het topmanagement.
Wakkere waarnemers zagen de afgelopen jaren KPN en andere telco’s met spotgoedkope aanbiedingen van Blackberry’s passeren, zo goedkoop dat zelfs een Poolse bouwvakker er brood in ziet.
En zo gaf het merk zichzelf, afgezien van de concurrentie van Apple, HTC en Samsung, de doodsteek: wie een beetje status heeft, wil inmiddels niet meer dood worden aangetroffen met zo’n ding.
Het aandeel noteerde in 2008 nog ruim 140 dollar. Daar was gisteren, nabeurs, nog 9,77 dollar van over. Het bedrijf weet het ook niet meer, het topmanagement loopt weg of wordt ontslagen. Er is voor méér dan een miljard aan onverkochte voorrraden van telefoons en pads die niemand wil hebben. Ten einde raad zijn er nu zakenbankiers ingehuurd om de ‘strategische opties te onderzoeken’, zoals dat zo mooi heet. If any.
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, KPN, Shell en Unilever en is Long in de AEX. Deze positie is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.
