Kies het Allerslechtste Oranje sinds ’88. Wie is de doelman?
Moens, Timmer of Snelders, wie was de slechtste? ‘We’ hebben altijd wel een paar goede doelmannen gehad. De Goeij was aardig, Van der Sar was natuurlijk een wereldtopper en Maarten Stekelenburg doet het ook niet onverdienstelijk. Maar tussendoor heeft ook nog een aantal bijzondere grabbelaars het Nederlands Elftal gehaald.
Het team van 1988, dat was écht een goed stel. Daarna is het alleen maar slechter geworden. Op deze plaats kunt u het Allerbelabberdste Nederlands Elftal sinds 1988 kiezen. De patatgeneratie, de Kabel, alles komt voorbij. Want vooralsnog zijn alle internationals ná 1988 ronduit losers. Klik hier voor de stand van zaken tot nu toe, met onder andere Martijn Meerdink en John Veldman in de basis.
Vandaag deel 9: wie was de allerslechtste doelman?
KANDIDAAT 1. Oscar Moens (1973, 2 interlands)
Hij werd geroemd om zijn fraaie stijl. Oscar Moens was een groot talent. Maar ondanks zijn talent is hij niet zo ver gekomen als hij zelf ook had verwacht. Hij had bij AZ problemen met voorzitter Dirk Scheringa. Hij was nog reservedoelman bij PSV. Moens was niet bijzonder standvastig: zowel in 2007, 2009 als in 2011 beëindigde hij zijn loopbaan. Hij is nu werkzaam op de kantoren van Sparta, dus een nieuwe rentree lijkt ver weg.
Zijn carrière begon zo mooi, maar afsluiten op de Nederlandse velden met lege tribunes en een bedroevend niveau… Oranje onwaardig!
KANDIDAAT 2. Henk Timmer (1971, 7 interlands)
Henk Timmer kon zo mooi boos worden. Het lag allemaal nooit aan Timmer. Dook Henk over een vrije trap heen: schuld van de muur. Vloog Henk onder een hoge voorzet door, dan werd hij waarschijnlijk ongeoorloofd in de rug aangevallen. Hij mocht van Marco van Basten mee naar het WK 2006 in Duitsland. Gelukkig heeft het niet zover hoeven komen dat Timmertje echt in actie moest komen.
Henk Timmer wijst de vrije hoek alvast even aan:
KANDIDAAT 3. Theo Snelders (1963, 1 interlands)
Theo Snelders werd na een aantal mooie seizoenen bij FC Twente in 1988 weggekocht door het Schotse Aberdeen, op voorspraak van Manchester United-manager Sir Alex Ferguson. Een goed seizoen leidde in maart ’89 tot een debuut in Oranje. EK-winnaars Hans van Breukelen en Joop Hiele waren niet beschikbaar, Snelders was de man. Nederland won, Snelders leek de concurrentiestrijd met Stanley Menzo te hebben gewonnen. Voor de volgende wedstrijd, een WK-kwalificatieduel tegen West-Duitsland, voelde Snelders zich ‘niet zeker genoeg’ en speelde hij na overleg met bondscoach Libregts niet. Pas in 1993 werd hij weer opgeroepen, maar hij zou geen wedstrijd meer spelen in Oranje.
Tijdens de enige interland van Snelders hield hij zijn doel schoon. Nederland won net als een jaar eerder met 2-0. Van Basten maakte wederom een fraai doelpunt:
