Dikkie Dik krijgt een baby
Eerst was ik Dikkie Dik. Toen, met een blauwe pyamabroek aan, werd het Obelix.
Nu ben ik gepromoveerd tot Teletubbie. En dit in de ogen van de man die van me houdt. Zoals hij zelf zei toen Dikkie Dik zijn intrede deed in z´n dagelijkse vocabulaire: “Maar dat is toch een hele lieve poes?” Ja, dat is het ook. En ik ben een hele lieve dikzak. Het is niet erg. Ik zie het zelf ook. Als ik langs de tv schuif, blokkeer ik het zicht op minstens een corner en een doeltrap.
We waren er altijd al, maar let op, er komen meer zwangere dikzakjes. Vrouwen worden dikker, blijven kinderen krijgen. De ideale zwangere vrouw in een coole, strakke zwarte jurk met slechts een sympathiek buikje bestaat wel, maar om haar heen staan een hele hoop hongerige semi-obeesjes met serieuze plannen haar op te eten.
Ik was al geen maatje 36, nooit zeg maar. Misschien toen ik acht was. En nu ik zwanger ben is er geen enkele manier meer om buik in te houden of mijn flabberige armpjes te verbloemen. Mijn buik ligt flink voor op die van de collega met wie ik dit blog schrijf; ze is een maand langer zwanger dan ik. Ik heb een baby en daaromheen een speklaagje.
Voor de verloskundige is dat reden om een extra echo in te lassen, om zeker te weten dat de baby goed genoeg groeit. Dat doen ze met mensen die van zichzelf al een buik hebben, zoals ze dat vriendelijk zei. Zodat ze zeker weten dat ze een baby voelen als ze op je buik drukken, en geen slecht verteerde big mac.
Als zwangere dikkie dik krijg je bovendien een suikerziektetest. Ik mocht een dag lang mijn suikerspiegel bijhouden om te kijken of ik geen zwangerschapsdiabetes ontwikkel. Drie procent van de vrouwen doet dat namelijk, en naast erfelijkheid is ook overgewicht een risicofactor. Je introduceert zelf een risicofactor in je zwangerschap, ja, dan voel je je best even een mislukking. Gelukkig lagen er dropjes binnen handbereik.
Je moet het niet overdrijven natuurlijk. Echt obees zijn is niet goed voor je baby. Het is ten eerste al niet goed voor je kansen zwanger te worden. Net als roken en drinken, is overgewicht een remmende factor. (Dat geldt ook voor de andere kant van het spectrum; wie te dun is, heeft eveneens minder kans zwanger te worden.) Door serieus overgewicht, heb je bovendien een grotere kans op een keizersnee, hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging.
Gelukkig ben ik erg gezond. Ik bleek bijzonder vruchtbaar, draag baby tot nu toe probleemloos, vertoon geen enkel spoor van suikerziekte en eet gezond. Die dikke buik blijkt tot nu toe een goed huis voor een groeiende baby. Zoals miljarden stevige boerinnen voor mij zal ik dit kind dragen en werpen; eíndelijk hebben die brede heupen nut. Geef mij een koe en ik melk haar. Ik zou dat erg graag doen, nu, zwanger en groot in een wei rondhangen met wat koeien. Een overall zou me goed staan.
