Spring naar de content

Krugman: tijd voor politieke verandering in Europa

De top van de Europese regeringsleiders, eind juni in Brussel, was op het eerste oog een verrassing: eigenlijk dwongen de Zuid-Europese landen Angela Merkel om te buigen. Al was het maar een klein beetje. Maar was het genoeg?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Paul Krugman

De econoom Charles Wyplosz schrijft online voor Fox dat het nog lang niet genoeg was. “Uiteindelijk schoof de top een klein beetje op in de goede richting waar het de supervisie op banken betreft, maar let op; we weten nog niet of die maatregelen ook echt doorgevoerd gaan worden,” schreef hij op 30 juni. “Er is niets afgesproken over het in elkaar stortende Griekenland, ook niets over de onhoudbaar hoge schulden van verschillende landen en er lijkt nog geen einde in zicht van de recessie die in een nog steeds groeiend aantal landen heerst.”

Het belangrijkste waar ze het wel over gehad hebben is dat er in principe een soort Europese versie van het Amerikaanse Troubled Asset Relief Program (T.A.R.P.) opgezet gaat worden; hierdoor zullen de banken weer van geld voorzien worden door een consortium in plaats van via regeringen die nu al zwaar gebukt gaan onder hun schulden. Een goede ontwikkeling; vooral de Ierse financiële markt is er blij mee. Maar zelfs dit gaat natuurlijk niet van de ene dag op de andere. Je kunt het beschouwen als een miniversie van ‘quantitative easing’, dat zich misschien het beste laat vertalen als kwantitatieve versoepeling.

Wat we wel weten is dat T.A.R.P. en quantitative easing ook in de VS misschien de ergste rampen hebben afgewend, maar er niet in geslaagd zijn om voor herstel te zorgen. En dan heeft Europa nog het bijkomende probleem van de grote veranderingen die nodig zijn in haar concurrentiepositie; dit zou veel makkelijker worden als de Europese Centrale Bank de regels sterk had versoepeld – maar dat hebben ze niet gedaan.

Dus nee, bij lange na niet genoeg. Toch reageerden de financiële markten positief.

Ik denk dat je kunt zeggen dat het gezien wordt als een soort aanbetaling – als een voorloper van een grotere politieke verandering. Ik hoop het maar. Maar net als Wyplosz ben ik bang dat we simpelweg te heftig reageren op het feit dat we verrassend genoeg nog niet in de afgrond zijn gevallen.

————————
Volg HP/De Tijd ook op Twitter!