Spring naar de content

Waarom de schimmige PVV-financiering gevaarlijk is

Uit de verhalen van vertrokken PVV-Kamerleden blijkt pijnlijk duidelijk dat Geert Wilders een absolute alleenheerser is, ook waar het gaat om de financiering van de partij. En dat is niet ongevaarlijk.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Edwin van Sas

Sinds Hero Brinkman, Marcial Hernandez en Wim Kortenoeven uit de PVV zijn gestapt, hebben we een aardig inkijkje gekregen in hoe het er achter de schermen aan toe gaat. Eén van de wildste verhalen komt toch wel van dissident Brinkman, die beweert dat er een koffer met 75.000 dollar aan contanten uit de Verenigde Staten zou zijn afgeleverd.

Natuurlijk hebben we hier te maken met rancuneuze ex-PVV’ers die trachten het oude nest te bevuilen – evenals de in opspraak geraakte Moszkowicz – maar wat met name opvalt: men weet eigenlijk bar weinig van de hele financiering van de partij. Ook Hernandez en Kortenoeven, die mochten uitrazen bij Frits Wester, kwamen bij de financiële paragraaf niet verder dan ‘waar Geert een lezing houdt, haalt hij natuurlijk ook geld op’. Voor buitenstaanders is het volstrekt onhelder hoe het met de financiering van de PVV is gesteld, maar blijkbaar weten ook de Kamerleden amper iets over de financiering van hún (oud-)partij.

Invloed kopen?
Je hoeft geen Einstein te zijn om te bedenken dat giften niet voor niets komen: daar wil men wat voor terug. En aangezien alle macht bij Geert Wilders ligt, hoeft er dus ook maar één iemand ‘overtuigd’ te worden. Er is geen partijcongres waar leden amenderingen aanbrengen op het verkiezingsprogramma. Ook de Tweede Kamerleden hebben niets in de melk te brokkelen, alleen ja-knikkers mogen blijven. Hernandez en Kortenoeven gaven aan dat de de mening van fractiespecialisten zonder uitleg werd overruled.

Natuurlijk, de PVV koop je niet om. De SGP zal het abortusstandpunt ook niet wijzigen als de baas-in-eigen-buik-beweging een sloot geld zou overmaken. Maar een detailuitwerking, of de mate waarin tijdens coalitiebesprekingen zaken onderhandelbaar zijn – daarop valt wel invloed uit te oefenen. We weten uit zijn lezingen dat Wilders pro-Israël is, maar zijn de onderstaande, wel zeer specifieke standpunten essentieel voor het PVV-verkiezingsprogramma? Henk en Ingrid geven er waarschijnlijk nauwelijks om.

• Politieke steun aan de bouw van Joodse dorpen in Judea en Samaria.
• ‘Palestijnen’ niet langer vluchtelingenstatus. Opheffing UNWRA.
• Nederlandse ambassade naar Jeruzalem.

Openheid niet afdwingen
Er is, kortom, geen partij waarbij de financiering die buiten ons blikveld plaatsvindt zoveel invloed kan hebben als bij de PVV. Maar is dat voldoende reden om openheid over de financiën overheidshalve af te dwingen? Nee, het is aan de kiezer of de partij(leden) om dit te doen. Het is in zekere zin een gevaar dat we het niet weten, maar dat hoort bij democratie. Zoals Piet Hein Donner vindt dat de sharia moet worden ingevoerd als de meerderheid dat wil, geldt ook dat als mensen op de PVV blijven stemmen, het onderwerp blijkbaar gewoon niet belangrijk genoeg voor ze is.

Die vlieger gaat overigens ook op in tegengestelde richting: als andere partijen het afdwingen met wetgeving, zal de PVV zich erbij neer moeten leggen. En dat heeft een aantal partijen al geprobeerd, wellicht verandert de wetgeving dus na 12 september. Dat vind ik principieel onjuist, maar het zal me niet weerhouden op een van die partijen te stemmen. Want als je op elk punt principieel bent, blijft er geen partij meer over om op te stemmen.

————————

Volg HP/De Tijd ook op Twitter!