The Borgias: televisie om je vingers bij af te likken
Eindelijk is het eerste seizoen van The Borgias te zien op de Nederlandse televisie. Een heerlijke serie waar ouderwets met geld wordt gesmeten; de kostuums zijn prachtig, de decors subliem en bovendien werd er gekozen voor één van de interessantste periodes van de Europese geschiedenis; Italië tijdens de Renaissance met als middelpunt de Borgia-paus Alexander VI.
Net als HBO heeft SHO een naam hoog te houden als het gaat om televisieseries. Neem bijvoorbeeld Dexter en Califonication. Populaire series die met zorg en veel budget zijn geproduceerd. En in tegenstelling tot grote concurrent HBO durft SHO het wel aan om zo nu en dan uit te pakken met historisch drama. En wanneer het om historisch drama gaat ben ik van de partij. The Borgias zijn om je vingers bij af te likken.
Tudors
Bij SHO houden ze kennelijk van familiedrama, want de afgelopen jaren speelde de Engelse koninklijke familie Tudor in de gelijknamige serie ook al de hoofdrol. Daarin zette Jonathan Rhys Meyers een overtuigende Engelse Koning Hendrik VIII neer. U weet wel, die koning met zes vrouwen waarvan hij er twee liet onthoofden. De serie heeft vier seizoenen gedraaid en dat was ook wel genoeg; na het laatste seizoen was mijn honger wel gestild en waren bovendien de vrouwen van Hendrik op.
Renaissance
Mijn geluk kon dan ook niet op toen bekend werd dat de nieuwe serie van SHO over de Borgia’s zou gaan. Deze Spaanse familie behoorde in de vijftiende eeuw tot de machtigste van Italië, waarbij de pater familias het zelfs schopte tot paus. Zijn pontificaat staat bekend als het meest corrupte uit de geschiedenis waarbij moord, seks en incest schering en inslag waren. Never a dull moment with the Borgias moeten ze hebben gedacht bij SHO. En zo is het maar net.
In de eerste aflevering maken we direct kennis met de talenten van Rodrigo Borgia (gespeeld door Jeremy Irons). Als belangrijkste lid van de familie is hij de vice-kanselier van de pauselijke staat en het verhaal begint als zijn baas overlijdt. Dat betekent een conclaaf waarbij de kardinalen worden opgesloten in het Vaticaan om een nieuwe paus uit hun midden te kiezen.
List en bedrog
Rodrigo bevindt zich aanvankelijk in een kansloze positie, hij is tenslotte als Spanjaard een buitenstaander, maar toch weet hij via omkoping en valse beloftes op de Heilige Stoel te komen. En dan begint de ellende pas goed; veel kardinalen halen het einde van de eerste episode niet en daarmee is de toon van de serie gezet.
Rodrigo wordt geholpen door zijn zoon Cesare Borgia. U weet wel de persoon die model stond voor Il Principe van Machiavelli, het lievelingsboek van onder andere Stalin. Een mooie vondst van de makers van de serie is de rechterhand van Cesare, Michelotto. Een nogal duistere huurmoordenaar uit de onderwereld van Rome die gedurende de serie nog van zich zal doen spreken.
Maar er is veel meer dan alleen geweld. Naast interessante historische gebeurtenissen in het Italië van de Renaissance wordt de spanning tussen de familieleden in de serie mooi uitgediept. Een sterk punt is dat de karakters niet echt goed of kwaad zijn; elke rol heeft zijn goede en slechte momenten waarbij de omstandigheden doorslaggevend zijn. Vergelijk het maar met een karakter als seriemoordenaar Dexter die slecht is omdat hij doodt, maar goed omdat hij alleen moordenaars als slachtoffer kiest.
Het maakt de karakters levensecht en je gaat op den duur houden van Lucrezia, Cesare, Juan en Giulia Farnese. Die laatste wordt trouwens opvallend goed gespeeld door Lotte Verbeek.
De enige misser van de serie zijn de vrouwelijke karakters. Die hadden wel iets meer diepgang kunnen hebben. Gelukkig wordt dit foutje in het tweede seizoen geheel goedgemaakt: waar bijvoorbeeld Lucrezia in de eerste serie vooral pion blijft, wordt ze in het tweede deel koningin. Maar daar moeten we nog even op wachten in Nederland.
Meesterlijke Jeremy Irons
De wereld van de Borgias draait natuurlijk maar om één figuur en dat is paus Alexander VI, oftewel Rodrigo Borgia. Dat was zo in de vijftiende eeuw, en dat geldt voor de serie. Jeremy Irons zet een ijzersterke paus neer. Hij weet je er als kijker zelfs bijna van te overtuigen dat deze paus werkelijk gelooft dat hij door God is gezonden om de kerk te redden. De invulling die Irons geeft aan zijn rol is meer dan goed, maar ook zijn grote tegenspeler binnen de kerk, kardinaal Della Rovere gespeeld door Colm Feore, is om te smullen. Waar Irons zijn figuur exuberant neerzet, speelt Feore juist somber, bijna nietig.
De makers van The Borgias zijn niet in de val getrapt waar zoveel historische drama’s wel intrappen; de aankleding wordt belangrijker dan het verhaal. Daarmee is niet gezegd dat de serie niet mooi is uitgewerkt. Integendeel, het is puur genieten van de prachtige kleding, de mooie decors en de mooie vrouwen.
Kijken dus! Zaterdagavond op Nederland 2.
