Spring naar de content

Hoe internet aanstaande moeders helemaal gek maakt

Ik schaam me er een beetje voor, maar ik kan het ook niet laten. Het lijkt wel een verslaving: die zwangerschapsfora

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Karen Geurtsen

Een vrij nuchter persoon, zo beschouw ik mezelf. Bij films barst ik niet in tranen uit, ik kan operaties goed aanschouwen, en toen er laatst een papieren zak in de fik vloog in de keuken, bleek ik rustig genoeg om een theedoek nat te maken en die over de vlammen heen te gooien. Ik ben iemand die zich niet gauw gek laat maken, wil ik maar zeggen.

Rambambelle
Het verbaast me daarom hoe onzeker en bijna hypochondrisch ik ben in hoogzwangere toestand. Ieder pijntje of (niet-)beweginkje zoek ik op op internet en ik laaf mij aan alles wat iedereen erover te melden heeft. Posts op internet die ook maar enigszins corresponderen met mijn eigen gevoel of waarneming slik ik voor zoete koek. Of het nu op de website van de verloskundigenkliniek Eindhoven staat, of dat het ene ‘Rambambelle’ (need I say more…) is, die het op een forum tikt.

Het is natuurlijk een rijkdom dat we alles op internet kunnen opzoeken, maar het leidt ook tot verwarring. ‘Internet’ zegt bijvoorbeeld dat de baby best minder kan bewegen tegen het einde van de zwangerschap. Mijn eigen verloskundige beweert daarentegen dat dat niet zo is; hij mag wel záchter bewegen, maar niet mínder vaak. Wie moet ik geloven?

Wie is internet?
En ‘internet’ kan wel dingen beweren (ik hoor om me heen niet anders dan ‘Maar ik las laatst op internet dat…’), maar wie is internet eigenlijk? Het lijkt me nogal een verschil of een willekeurige gek een gedachtespinsel het web opslingert, of dat een verloskundigenpraktijk haar standaardinformatie online zet. Maar betrouwbaarheid controleren is lastig.

Is het dan beter om niks meer op te zoeken op de laptop en de verloskundige als enige betrouwbare bron te beschouwen? Dat betwijfel ik ook. Die informatie is nu eenmaal voorhanden; makkelijk, goedkoop en snel te raadplegen. En bovendien: de medische wetenschap, die heeft het toch ook weleens mis?

Kijk maar naar de voortdurend veranderende inzichten als het op zwangerschap en opvoeding aankomt. Was het een paar jaar geleden bijvoorbeeld nog gewoon om een pasgeborene op de zij te laten inslapen; inmiddels adviseert men niet anders dan de rug. Mijn moeder moest mij als kleine baby zelfs op mijn buik te rusten leggen; iets wat nu ten zeerste wordt afgeraden in verband met wiegendood. Hoe weet ik dat de huidige inzichten goed zijn?

Weekend Miljonairs

En zou het bovendien niet zonde zijn om de wisdom of crowds onbenut te laten? In het spelprogramma Weekend Miljonairs is het antwoord 91 procent van de keren goed op het moment dat de hulplijn ‘publiek in de zaal’ wordt ingeschakeld. Veel verschillende meningen uit de massa voorkomen bovendien tunnelvisie, meent TNO in een whitepaper over crowdsourcing. En al kan ik hun CV niet opvragen of checken hoe intelligent de schrijfsters op zwangerschapsfora zijn. Een ding weet ik zeker: ervaringsdeskundig zijn zij allemaal.

Grote kans dus dat een van hen heeft meegemaakt, wat ik meemaak. Zo kreeg ik tijdens het schrijven van dit stukje zes keer een harde buik. Is dat normaal met 38 weken, of is er dan wat mis? Toch maar even checken wat Rambambelle, Future Mom en Nijnemijn erover te zeggen hebben…

————————

Volg HP/De Tijd ook op Twitter!