Spring naar de content

Doe mij toch maar een bankier als premier

Dat ik zeer zelden gebruik maak van mijn stemrecht – en al helemaal niet op landelijk niveau – moet u niet verwarren met politieke desinteresse. Daarom heb ik gisteren natuurlijk ook gekeken naar, wat was aangekondigd als, het premierdebat.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Ook heb ik tot een keer of tien toe geprobeerd als ‘gast’ binnen te komen op live.rtl.nl. Dat lukte me niet, zittend op de bank, met mijn iPad. De eerste vraag die na het debat bij me opkomt is dan ook hoe representatief de erna gepresenteerde uitslagen zijn die respectievelijk op sociale netwerken en de zogenaamde RTL-thuistribune waren gebaseerd. Op die laatste werd mij dus de toegang de facto ontzegd.

Dit soort uitslagen zijn leuk voor u als publiek – u wilt ze ook, bent er gek op – maar voor opgeleide statistici zijn ze een reden om de Stichting Correlatie te bellen. Dat telefoonnummer had ook wel in beeld gemogen. En niet alleen voor de statistici. Wie er ook geTwitterd, WhatsApped of op Facebook een mening gaf, ze vormen een volstrekt willekeurige groep, niet representatief, niet gecorrigeerd, met hoogst waarschijnlijk als enig significant gegeven dat er zich een overtegenwoordiging van ADHD-gediagnosticeerden in bevindt. Het is volksvermaak, dat wel. Erg is wel dat alle media, serieus of niet, het vanochtend en ook al gisterenavond overnemen.

Terug naar de vier heren waarmee we het tot de verkiezingen moeten doen. Wees eens eerlijk, laat uw vooringenomen standpunten over wie er wel en wie er niet deugt eens even los. Heeft u ook maar één moment het idee gehad dat daar iemand stond die wist waar hij het over had? Ik schrijf hier over de beurs en de economie en met name over dat laatste ging het natuurlijk vooral, het kan niet anders. Het welles-nietes was niet van de lucht, geen van de vier lijsttrekkers was in staat ook maar één juist getal te noemen – ik heb er echt op gelet. Wie het meest overtuigend iets roept heeft op 12 september de grootste kans gekozen te worden en ons land naar en over de volgende hindernis te mogen loodsen. We zouden nu al kunnen weten dat dat paard óf weigert of er minstens 28 balken afgooit.

Later vandaag komt het Centraal Planbureau (CPB) met de doorrekening van de partijprogramma’s. Alsof dat er iets toe doet, u snapt het toch niet. En zou u het wel snappen, dan doet het er ook niet toe want als het onder de omstandigheden voor het land beste programma niet aansluit bij uw politieke voorkeuren, dan prevaleert in het stemhokje het laatste.

Zo is het systeem, het heet democratie en het heeft ons gebracht waar we zijn.

Daarom ben ik voor een utopie. En dat ben ik al jaren. En zoals het een goede utopie betaamt gaat het nooit gebeuren. Waarom stemmen we niet op prioriteiten: wat moet er gedaan worden? En worden vervolgens de meest bekwame types aangesteld om die door u gegeven opdrachten uit te voeren? Daar komen dan heel andere gezichten en namen bij, u zou nooit op ze gestemd hebben. De kans is zelfs groot dat er bankiers bij zitten, veel bankiers. De kans dat zij doelen halen die ze gesteld krijgen is veel groter dan het politici lukt, die moeten elke dag weer mee met de waan van de dag.

En laat zo’n bankier maar gewoon miljoenen verdienen, als hij zijn doelen haalt, u wordt er immers echt beter van. Die politici verdienen die bedragen wel niet maar deze dure hobby kost ons wel miljarden. Als ik moet kiezen wat ik weggeef: relatief gezien een beetje geld of heel veel macht, dan weet ik het wel.