Spring naar de content

Communistische tijdbom raakt Poetin vol in het gezicht

Het Europese Hof voor de Rechten van de mens heeft een paar interessante uitspraken gedaan die voormalig kameraad Poetin niet lekker zitten. Ene Yuriy Lobanov spande een zaak aan tegen de Russische staat en Moskou werd veroordeeld tot het betalen van, omgerekend, 37.150,- Euro’s. Is dat in Europa hooguit een gemiddeld modaal jaarsalaris, voor Lobanov is het méér dan 140 maal zijn huidige pensioen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Dr. Doom

In een vergelijkbare zaak kreeg de 95-jarige Mariya Andreyeva een voorschot toegekend van 4.300,- Euro’s, ook niet kinderachtig naar Russische maatstaven.

Ooit, in 1982, gaf toenmalig Sovjetleider Leonid Breznjev voor 785 miljard dollar aan staatsleningen uit die overwegend bij de man en vrouw-in-de-straat terecht kwamen omdat ze werden verkocht via een soort staatsloterij. In de hoop ooit een begin te kunnen maken als kapitalist deed zo ongeveer elke Rus daaraan mee. Bovendien, waar kon je je spaargeld beter stallen dan bij Vadertje Staat? Wie deze staatsobligaties kocht kreeg 3 procent rente en maakte bovendien kans op extra prijzen, een chique Volga Sedan bijvoorbeeld. Of 10.000 roebels als geldprijs.

Op die leningen werd mondjesmaat afgelost, dat kon ook makkelijk want de meeste Russen wilden pas aflossing als aanvulling op hun pensioen en tot die tijd was de rente welkom. Die 785 miljard dollar is het equivalent van 25 triljoen roebels, een ondenkbaar bedrag dat er in de toenmalige planeconomie helemaal niet toe deed. Tegenwoordig is het nog steeds meer dan 50 procent van de Russische begroting en als dat bedrag nu op tafel moet komen, dan struikelen de kredietbeoordelaars als Moody’s, Fitch en Standard and Poors over elkaar heen om de Russische staatsschuld, waar dit bedrag op wonderbaarlijke wijze nooit bij is opgeteld, de junk-status te geven. De Russische staatsschuld zou in één klap vertienvoudigen. Toen Rusland eerder dit jaar voor 7 miljard aan staatsobligaties plaatste op de internationale kapitaalmarkt bevatte het 143 pagina’s tellende prospectus geen woord over deze Breznjev-schuld. Maar nu bestaat hij dus, anders zouden die vonnissen er niet kunnen zijn.

Poetin staat er niet om bekend dat hij zich voor één gat laat vangen, er zijn dus al de nodige wetswijzigingen die terugbetaling van de schuld uitstellen en de facto onmogelijk maken. Als gevolg van één zo’n wet wordt er in de jaarlijkse begroting nu wel 50 miljard roebel geoormerkt om aan aflossingsverplichtingen te voldoen. Op die manier duurt het nog een paar honderd jaar, met rente misschien wel 500 jaar, voordat er boter bij de vis komt.

Het is dan ook pure coulance dat een speciale bepaling in die wet zegt dat, als de schuldeiser tussentijds overlijdt, er toch 6.000 roebels worden uitgekeerd, omgerekend 200 dollar, om de begrafeniskosten te betalen. Dat geeft rust, eeuwige rust.

En nu zijn er dus die twee vonnissen van het Europese hof waarvan Moskou tot nu toe beweert de jurisdictie te erkennen en uitspraken uit te zullen voeren. Dat wordt een hoop gekronkel, in en buiten het Kremlin. Ik verwacht binnenkort de eerste Amerikaanse class-action-advocaten op het Rode Plein. Want met een vonnis in de hand zijn er ruim voldoende verhaalsmogelijkheden, Rusland exporteert gas en olie over de hele wereld. Op die vorderingen kun je makkelijk beslag leggen.

________________
Volg HP/De Tijd ook op Twitter!

Onderwerpen