Rechtse economen zijn incompetent
Het tijdschrift The New Statesman had onlangs een goede vondst. Ze zochten twintig Britse economen op, die allemaal in het begin van 2010 een brief ondertekenden waarin werd opgeroepen tot strenge bezuinigingen. Er werd hen gevraagd of ze de politiek van Minister van Financiën George Osborne nog steeds steunden nu Groot-Brittannië in een double-dip recessie is terecht gekomen.
Eén van hen stond nog achter Osborne, de rest drong er bij de minister van financiën op aan om zich niet langer tegen stimuleringspolitiek te verzetten. Dat is netjes van ze. Maar ik was teleurgesteld toen ik zag dat zoveel van die spijtoptanten beweerden dat ze hun mening veranderd hadden omdat de omstandigheden waren veranderd in plaats van toe te geven dat ze het eerst bij het verkeerde eind hadden.
Want die omstandigheden zijn helemaal niet zo veranderd. Groot-Brittannië zat toen in een depressie en nu nog steeds. Fiscale bezuinigingsmaatregelen in een economie in depressie waren vanaf het begin al een slecht idee, vooral omdat het traditionele monetaire beleid de grens had bereikt. Ik wil mezelf niet op de borst slaan, maar wat ik 2010 schreef over de bezuinigingen klopt ook nu nog helemaal. Feit is dat de voorstanders van strenge bezuinigingen de basisprincipes van de macro-economie totaal hebben genegeerd. En dat is waar ze allemaal de fout in zijn gegaan, niet omdat ze verrast werden door de negatieve ontwikkelingen.
Slechte woordvoerders
De econoom Art Laffer schreef eerder deze maand een heel slecht stukje over het stimuleringsbeleid in The Wall Street Journal. Andere economen vielen daarna over hem heen, zij het om verschillende redenen. Het gekke is dat niemand Laffers bizarre bewering noemde dat Estland en Ierland dé voorbeelden zijn van landen waar het stimuleren van de economie heeft gefaald. “Van de 34 landen in de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling zien we de minste groei in het BNP bij de landen die het meest uitgaven,” schrijft hij. “De landen waar de economie de grootste impuls kreeg – Estland, Ierland, Slowakije en Finland – hadden de scherpste achteruitgang in groei.” Ik dacht dat Estland en Ierland de helden van de bezuiniging waren? Hoe incompetent moet je zijn om zelfs dat verhaal niet te begrijpen?
Maar ja, het wordt zo langzamerhand wel duidelijk dat The Wall Street Journal en rechts in het algemeen loyaliteit zó lang boven competentie hebben geplaatst dat ze het niet eens meer merken wanneer ze mensen gebruiken van wie iedereen weet dat ze niet deugen als zogenaamde deskundigen. Hoe stom moet je wel niet zijn om James Glassman, medeauteur van Dow 36.000 [een boek uit 1999 dat een voortdurende stijding van de Dow Jones Index tot 36.000 punten voorspelt, red.] als autoriteit naar voren te schuiven om uit te leggen hoe fantastisch Mitt Romney’s economische plan is?
________________
Volg HP/De Tijd ook op Twitter!
