Spring naar de content

Het unieke Paralympische debuut van een 58-jarige amazone

Op vijfjarige leeftijd stapte Lee Frawley voor het eerst op een paard. Het was liefde op het eerste gezicht en Frawley bracht haar jeugd door met het rijden over de witte stranden van de Amerikaanse Maagdeneilanden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Edwin van Sas

Toen ze veertien was, verhuisde ze naar Groot-Brittannië. De hemelse stranden waren er niet meer, maar de paarden wel. Na haar schoolperiode reed ze op springconcoursen en showevenementen door heel Europa.

Maar veertien jaar geleden, op 44-jarige leeftijd, sloeg het noodlot toe voor Frawley. Ze viel van haar paard en brak haar been dusdanig dat het er even naar uitzag dat het geamputeerd moest worden.

Vele operaties en een revalidatieperiode volgden, met dank aan The Mark Davies Injured Riders Fund (‘Everyone of us who is lucky enough to remain injury-free would acknowledge that it could all too easily be ‘us’ next time‘) Helemaal herstellen deed Frawley niet. Maar wel voldoende om weer op een paard te kunnen klimmen, zij het nu niet meer als springruiter, maar als dressuuramazone.

Fulltime baan
Waar de meeste van haar Paralympische dressuurcollega’s dagelijks rijden, combineert de inmiddels 58-jarige Frawley haar sport met een fulltime baan als secretaresse op een advocatenkantoor. “There’s been times where I thought this is an awful lot of work and I’m so tired. But if I don’t really give this 100 per cent, then I’ll regret it for the rest of my life”, zei ze tegen de Britse pers.

Haar Paralympische nominatie sleepte ze in de wacht met haar paard Brodie (‘A little superstar’), maar die blesseerde zichzelf in de wei. Het herstel duurde langer dan verwacht, waardoor Frawley op zoek moest naar een nieuw paard. In april van dit jaar hoorde ze pas dat ze naar de Spelen mocht, terwijl er nog geen nieuw paard was. Uiteindelijk kreeg ze Rhapsody in bruikleen, want met een Paralympisch ticket op zak was het vinden van een paard ineens een stuk makkelijker.

Voor een sport waarin een vlekkeloze samenwerking van vitaal belang is een paar maanden voorbereiding helemaal niks. En hoe zou Rhapsody reageren op de atmosfeer in het hippische stadion met twintigduizend bezoekers? Frawley, die de eerste Paralympische sporter ooit is namens de Amerikaanse Maagdeneilanden, ging dan ook zonder pretenties de wedstrijd in: “I don’t want to make any stupid mistakes and let the horse down.”

Donderdag eindigde Frawley als laatste in de Team Test, zondag wederom als laatste in de Championship Test. Dinsdagochtend is er nog één mogelijkheid om te revancheren, als de vrije kuur op het programma staat. Hoewel, revanchegevoelens kent Frawley niet. Ze geniet met volle teugen van haar Paralympische ervaring, zo valt op te maken uit het bericht dat ze maandagavond op haar Facebookpagina plaatste: “Tomorrow is my last competition at the 2012 Paralympics and I really don’t want all this to end…. the whole experience has blown me away!!”

We zullen u op de hoogte houden van de score van Frawley op de vrije kuur.

Update 11.25: Na de eerste zeven kuren staat Frawley op de laatste plek. Er volgen er nog zeven, waarin ook de Nederlander Frank Hosmar zijn opwachting zal maken.
Update 12.17: Frawley opnieuw ‘vet laatst’ geworden. Wel een bronzen medaille voor Frank Hosmar!

Onderwerpen