Spring naar de content

Het is officieel: bankiers zijn de baas in Europa

Donderdagmiddag was het – alweer – zover. De ECB maakte rond het middaguur het rentebesluit bekend en Mario Draghi – Super Mario voor zijn fans – beklom wat later het spreekgestoelte voor een toelichting waarbij iedereen hoopte dat hij nu eindelijk eens zijn zakken zou leegmaken. En alle kaarten uit zijn mouw zou halen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Het gonst al dagen – zo niet weken – van de geruchten dat de ECB ‘onbeperkt’ obligaties van Spanje en Italië zal opkopen om zodoende de rente te drukken. Achter de schermen leidt dat tot fikse partijtjes armworstelen tussen de duiven en haviken, een interland Italië – Duitsland met flink wat gele kaarten. Maar nog geen rood al dreigde de president van de Duitse Bundesbank al zelf van het veld te zullen lopen.

Als voorproefje slaagde Duitsland er woensdag niet in om het streefbedrag van een nieuwe lening op te halen, beleggers doen het niet meer voor de rentefooi die Merkel biedt. Want als een opkoopprogramma voor de Zuid Europese landen door de ECB wordt gesteund, dan zal én het risicoprofiel van de staatsschuld van die landen aanmerkelijk verbeteren én tegelijk zullen die obligaties ondanks de ECB een betere rente bieden dan Duitsland doet.

Duitsland – maar ook Nederland – zal in dat scenario zijn rentekosten zien oplopen, daar zijn alweer de eerste tegenvallers voor 2013 in onze begroting die pas op Prinsjesdag officieel is maar toch al was doorgerekend door het CPB.

De verwachting was dat Draghi de rente van 0,75 naar 0,5 procent zou verlagen. Als dat zou gebeuren zou het – hoe marginaal zo’n verlaging is – een gevaarlijk spel zijn gezien de oplopende inflatie, daarbij past onder normale omstandigheden juist een renteverhoging.

Inmiddels weten we dat het één wel en het ander niet waar is. Geen lagere rente, wel het opkopen van middellang (1 tot 3 jaar) schuldpapier van bijvoorbeeld Italië en Spanje. Draghi verzekerde in zijn persconferentie dat dit allemaal ruim binnen het mandaat van ‘prijsstabiliteit’ van de ECB ligt. In het verleden wisten we dat prijsstabiliteit niets anders was dan het op het gewenste niveau houden van inflatie. Twee procent, dat was een streefgetal. Daar zitten we inmiddels ruim boven, het tendeert richting drie procent. Een falende ECB derhalve. Het verleggen van het speelveld en het oprekken van de definitie naar het opkopen van staatsobligaties is waarschijnlijk het opstapje naar het in de nabije toekomst dan ook maar toestaan van grotere begrotingstekorten en het langer de tijd nemen om tekorten terug te brengen. Want het mag best iets kosten, de ECB legt het geld op tafel. Wie houdt Draghi c.s. tegen?

Uw lokale bankier ligt dan misschien een beetje aan de ketting, op Europees niveau zijn bankiers gewoon de baas. De ECB doet waar ze zin in heeft. Er is immers effectief geen sanctie, de ECB is onafhankelijk.

Over Dr. Doom
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, KPN, Shell en Unilever en is Short in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.

———
Volg HP/De Tijd ook op Twitter.