Fred Teeven, de baby en de hippocampus
Ze hadden het zwaar gehad tijdens de campagne, de VVD-politici. Zo meldde rouwdouwer Fred Teeven afgelopen week bij Goedemorgen Nederland. Veel onderweg, já, stad en land af. En slaapgebrek daardoor natuurlijk. Soms had hij maar vijf of zes uur slaap per nacht!
Ik zou, als nieuwbakken moeder, een moord doen voor vijf uur aaneengesloten slaap, dacht ik toen ik meneer Teeven op tv zag. Voor de komst van de baby lees je namelijk weleens dat hij in het begin vaak moet drinken. Je léést dat soort dingen wel, maar wat daarvan de praktische gevolgen zijn, bijvoorbeeld voor je nachtrust, daar sta je niet bij stil.
Depressief
Tot je een paar weken na de geboorte (de twintigste onterechte snauw aan het adres van je partner en de zoveelste ontmoeting met een zombie in de badkamerspiegel verder) denkt: nu moet ik écht even een nachtje goed slapen. Pas dan komt het besef: dat kan helemaal niet. Dit is geen oppasbaby, dit is jouw kind dat alleen jíj van brandstof kunt voorzien. Langer dan twee, misschien drie uur aaneengesloten slapen, zit er dus gewoon niet in de aankomende tijd.
Neem afgelopen nacht:
Baby drinkt om zeven uur -> Mamma slaapt om half negen
Baby drinkt om elf uur-> Mamma slaapt om twaalf uur weer
Baby drinkt om drie uur-> Mamma slaapt om vier uur weer
Vervolgens wordt baby om vijf uur en zes uur wakker en moet getroost worden, waarna om zeven uur gedronken wordt en de dag begint. In twaalf uur tijd is dat zes uur slaap, verdeeld over drie etappes. En dat is alleen mogelijk als je direct na iedere onderbreking van de nachtrust weer in slaap valt, wat natuurlijk niet lukt.
Het went overigens wel, dat slaapgebrek, maar wat het met je lijf doet, is minder. Voorzover ik weet, kun je er -naast snauwerig- flink depressief van worden en op termijn zelfs dood aan gaan. Is een maand weinig slaap dan niet gevaarlijk?
Dik, chagrijnig en een geheugen als een zeef
Jazeker, toonden onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen begin dit jaar aan. Zij onthielden ratten, die normaal tien uur per nacht slapen, zes uur nachtrust, waardoor zij nog maar een schamele vier slaap overhielden. Na een maand was de hippocampus van de ratten – het deel van de hersenen dat het geheugen en emoties regelt – met tien procent gekrompen.
Een andere consequentie, zo meldt een Amerikaans onderzoek, is dat je ongezonde keuzes gaat maken. Wie slecht heeft geslapen, zal eerder voor een gemakkelijke vette hap kiezen dan iemand die goed uitgerust is. Dat verklaart het halflege koekjespak naast mijn toetsenbord.
Naast de emotionele narigheden blijken er ook verbanden te zijn tussen diabetes en slaapgebrek, en hartkwalen en slaapgebrek. Op dat eerste heb je een derde meer kans wannneer je een slechte slaper bent – je gaat namelijk naast ongezond ook te véél eten en je stofwisseling wordt trager. Op het tweede heb je als nachtbraker een verhoogde kans omdat je op het verkeerde moment van de dag bepaalde stofjes aanmaakt die zorgen dat je lichaam zich te lang in een staat van opwinding (verhoogde bloeddruk, snellere hartslag etc) bevindt. En daar wordt je hart op termijn niet vrolijk van.
Slaap gaat boven eten
Slaap is een eerste levensbehoefte en het belang ervan wordt regelmatig onderschat. Een mens kan zelfs langer zonder eten dan zonder slaap; niet eten schijnt maanden vol te houden te zijn, terwijl niet naar bed maar 36 uur lukt.
Hopelijk gaat meneer Teeven dus gauw bijslapen; dikke, chagrijnige politici met een geheugen als een zeef kunnen we immers niet gebruiken. Helemaal niet de aankomende tijd. En misschien moet ik maar eens op zoek naar een flesje..
————————
Volg HP/De Tijd ook op Twitter!
