‘Verdikkeme, verloren van Henk Kamp op het NOS-journaal’
Lieve landgenoten,
Noordeinde, 18 september
Moest dat nou net op Prinsjesdag, verkenner Henk? Op Prinsjesdag je verkennersrapport presenteren? Waarom ineens die haast, potjandorie? Sinds april van dit jaar ligt het kabinet eruit. Nee, de dames en heren van de volksvertegenwoordiging konden de verkiezingen niet aan voor ze de zomervakantie achter de rug hadden. Krijgen we in september wat ik slechts de samenvatting van een verkiezingscampagne zou willen noemen. En nu, net op de dag dat de aandacht eens een keertje naar mij uitgaat, net op dat moment moeten we ons werkstukje presenteren. Had het niet even een dagje kunnen wachten? Leren jelui het dan nooit?
Vergeef me, landgenoten. Ik heb door alle emoties een Chablis te veel op. Het was me het dagje ook wel. Maar dank, dank in ieder geval dat u eindelijk weer eens voor de hekken kwam staan. Ik voelde me bijna ontroerd. Kunnen we niet afspreken dat een deel van u in ieder geval in het weekeinde nog eens komt zwaaien? Want het kan toch niet zijn dat we elkaar over een jaar pas weer zien.
Nu ja, verkenner Henk maakt vaart dus, dat kan ik hem niet ontzeggen. En hij wil Wouter Bos als informateur en de verkenner zelf. “Wij van WC Eend adviseren WC Eend”, grapte Alex direct. Toch, het is niet slecht, de suggestie van Bos. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het helpt dat hij inmiddels stevig ingekapseld is door onze jongens van KPMG: hij is hun eigen specialist voor de gezondheidszorg. De helft van de problemen met de VVD hebben we zo al opgelost.
Ik mag lijen dat-ie zich wel een beetje netter aankleed dan ik hem onlangs op tv zag op het PvdA-verkiezingsfeest: kermisblouse uit de broek, spijkerbroek. En nu maar hopen dat zijn papadag er niet bij in schiet.
Ach, lieve landgenoten, het zal u ook niet ontgaan zijn dat ik vanmiddag in de Ridderzaal al een beetje ontregeld was. Als u mij tenminste gezien hebt. Dat hoofd en die twee handen op de troon, dat was ik, hihi. Mijn jurk was niet de beste keus, geef ik toe. Ik heb wel gelezen wat jullie op twitter over me schreven: camouflagejurk. Maar misschien had ik wel redenen me te verschuilen. Nutteloze rede, nutteloze begroting. En van alle bijna 17 miljoen Nederlanders moet uitgerekend ik ‘m voorlezen.
Ja, ik haperde ook een paar keer meer dan gewoonlijk. Het waren de momenten dat ik de zaal inkeek en een glunderende Rutte zag zitten. Waarom, dacht ik? Wat precies van wat ik hier voorlees doet je glunderen? Maar een professional als ik mag zich niet laten afleiden, natuurlijk. Mijn excuses dus voor de versprekingen. Maar weet u wat: als het u niet bevalt, vraagt u volgend jaar toch gewoon uitslovertje Kamp om u een stukje voor te lezen.
Enfin, verder had ik erg met Alex te doen. Dat pak van ‘m, met die hoge boord. Toen we de bordesscene hadden gehad was het eerste dat ik riep: “Uit dat pak, Alex.”
En nu zit ik hier. Alex en Max zijn net de deur uit. Ik heb het personeel naar huis gestuurd. Straks het achtuurjournaal. Ik wil niet verhullen dat slechts een vraag me bezig houdt: gaat uitslover Kamp me verslaan, als eerste item? Waarom, lieve landgenoten, wat heb ik fout gedaan?
Prinsjesdag, 20.01 uur. Verdikkeme,verdikkeme. Verloren van Henk Kamp op het NOS-journaal. Landgenoten, vergeef me. Maar ik schenk me nog een Bourgogne in. Daar hield mijn vader ook zo van.
