Spring naar de content

Een vrouwenbuikje is wél sexy

In het septembernummer van Vogue staat een model met een buikje. Het eerste wat ik dacht toen ik haar zag, was: ze is zwanger. Een opmerkelijke keuze: een zwanger model gebruiken in een modeshoot. Leuk, wel. Weer eens wat anders.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Pauline Bijster

Toen ging ik verder fantaseren: wat nou als ze niet zwanger is, maar gewoon een buikje heeft? Een mooi, jonge vrouwenbuikje? Ik had vroeger een vriendinnetje met lange benen, blonde haren en zo’n buikje. Het leek me een grappig idee. Niet heel waarschijnlijk – haar armen zouden ook wat voller zijn – maar wel grappig.

Op de andere kant van de pagina staat een model met best grote borsten – voor een model dan, die hebben meestal geen vet en dus ook nauwelijks borsten. Zouden ze dit expres doen, vroeg ik me af, zouden ze langzaam afstappen van het in de mode heersende ‘hoe dunner hoe beter’ credo? Een vriend die toevallig op bezoek was, bekeek de foto waar ik ook al ruim een minuut naar keek, en alsof hij mijn gedachten kon raden, zei hij: ‘sexy buikje’. De vriend hield wel van buikjes en borsten.

Topmodel Ymre Stiekema, hier gefotografeerd voordat ze zwanger werd

Hollandse heupen
Eigenlijk heb ik me nooit zo druk gemaakt om modefoto’s en reclames met (te) dunne modellen. Ik weet dat er veel protest tegen is: omdat alle meisjes het gevoel zouden krijgen erdoor dat ze zelf ook zo dun moeten zijn. Maar ik voelde me niet bij die meisjes horen, ik heb niet zoveel problemen met mijn gewicht. Het is denk ik ‘gemiddeld’ of ‘gezond’ met brede Hollandse heupen, en het schommelt. Ik denk heus wel eens: was ik maar een paar kilo lichter. Een serieuze lijnpoging komt er dan toch niet van. Een goede vriendin zegt dat gelukkige vrouwen nooit heel dun zijn. Dat vind ik – of het nu waar is of niet – een prettig idee.

Maar: de hele mode- en reclameindustrie laat ons geloven dat we dun moeten zijn. “We zijn nog nooit zo ontevreden over ons lichaam geweest als nu,” stelde klinisch psychologe Liesbeth Woertman, die hiernaar uitgebreid onderzoek deed, in een interview. We worden dagelijks geconfronteerd met (meestal gephotoshopte) foto’s van extreem dunne modellen. “Om zo mager te worden als het huidige schoonheidsideaal voorschrijft moeten we ongezond weinig eten en als een waanzinnige bewegen.”

Schoonheid boven alles
In de onlangs uitgekomen Elsevier Stijl Vrouwenmode schrijft Ivo Weyel over de enorme toename van modellenprogramma’s: “Want, alle emancipatie ten spijt, de laatste jaren is het ideale toekomstbeeld voor meisjes model worden. Geen verpleegster, stewardess, laat staan arts of advocaat, maar een hersenloos, rank fotomodel.”

Het is misschien niet alleen van nu: in dezelfde Vogue staat het artikel ‘Schoonheid boven alles’ over trends in beautygeheimen door de jaren heen. Vrouwen in het Edwardiaans tijdperk in Engeland (begin twintigste eeuw) slikten lintwormen door om slank te blijven, volgens het stuk. Soms gingen ze daaraan dood.

Het verlangen naar het ultiem slanke lichaam noch de kritiek op de modewereld kon mij echt beroeren. Tot nu. Het model op de foto blijkt Ymre Stiekema te heten en is – inderdaad – zwanger. Ze hebben het aangedurfd een model met een buikje te fotograferen, maar dan een buikje met een baby er in. Voor het eerst heb ik gezien waarom (te) dunne modellen in bladen jammer zijn. Namelijk: omdat het buikje van Ymre écht mooi is. En vrouwelijk. En sexy. En het ook heel leuk was geweest als er géén baby in zat.

Poserende zwangere vrouwen zijn geen taboe meer, maar vrouwen met een sexy buikje zien we maar weinig in de bladen