Juffen en meesters: klaag niet, maar geniet van uw kids!
Op de dag dat de kranten schreven over bezuinigingen op de basisscholen, maakte mijn zoon in groep 3 kennis met de letter ‘v’.
De ‘v’ van vis, vogel en van ‘van’. ‘s Avonds zag hij op televisie de opstelling van Ajax en riep: ‘Pap, Van Rhijn doet mee’. Ik keek op van mijn krant en zag inderdaad de naam van de jonge verdediger. ‘Maar hoe kan jij die naam lezen dan?’ vroeg ik verbaasd. Daarop antwoordde hij: ‘Gewoon, ik zag de ‘v’ en ‘van’ en toen wist ik dat het Van Rhijn was’.
Drie weken zit Junior nu in groep 3 en het gaat hard met ‘m. Heel hard. Het brein van een zesjarige is een spons, legde juf Mieke desgevraagd uit. Letters, cijfers, optellen en aftrekken, alles willen ze lezen. Alles wat ze onderweg maar tegenkomen.
En dan dat geheugen: Junior weet nog in welke poule Spanje speelde op het afgelopen EK, wie de keeper is van het Engelse elftal en voor hem is Drogba de man van de ‘schwalbes’. Chelsea-spits Fernando Torres is 28 jaar. Dat u het maar weet.
Bezuinigingen
De ongelooflijke spurt van mijn zoon staat in schril contrast met dat bericht over de bezuinigingen op de basisscholen. Vorig jaar moesten de scholen zesduizend voltijdsbanen schrappen als gevolg van teruglopende overheidsbijdragen.
In het basisonderwijs is al zoveel gekort op materiaal en huisvesting, dat nu het personeel aan de beurt lijkt te zijn. Noodgedwongen worden klassen samengevoegd en dus te groot, zodat kinderen minder aandacht krijgen.
Begrijpelijk dat de leerkrachten klagen, want hun werkdruk neemt onevenredig toe.
Toewijding lost ongemakken op
Toch huil ik als ouder niet met hen mee, zoals veel andere ouders. Omdat ik weet en zie dat de liefde van de leerkrachten voor hun leerlingen alles en iedereen overstijgt. Uiteindelijk lost de toewijding alle ongemakken op.
Natuurlijk is het lastig en vervelend, al die grote klassen en dat knijpen, maar in Nederland is het onderwijs nog steeds van een hoog kwaliteitsniveau.
En het klinkt misschien heel afgezaagd, maar een leerkracht krijgt ook veel terug voor zijn dagelijkse afzien in de klas: hele hordes jongetjes en meisjes van zes jaar leren, dwars tegen die verdomde bezuinigingen in, lezen en rekenen. Leggen de basis voor de rest van hun leven. Onderwijzers staan er misschien niet altijd bij stil, maar het zijn toch kleine wondertjes die mede door hun toedoen worden verricht.
Vanavond eens vragen of Junior de ‘g’ al heeft gehad, de ‘g’ van geluk.
