De Pampers-generatie grijpt de macht in Den Haag
Ik heb misschien weinig aanleg voor trendwatching, maar toen ik vanochtend de foto (ANP) zag waarin de PvdA-onderhandelaars Diederik Samsom en Jeroen Dijsselbloem over het Binnenhof lopen, onderweg naar de formatieonderhandelingen voor een nieuw kabinet, kreeg ik het toch even te kwaad. Ik zag wat je maar een paar keer in je poltieke leven ziet: een nieuwe generatie aantreden.
Natuurlijk het is ons allemaal niet ontgaan: de oude mannen zijn de afgelopen jaren, wat zeg ik, de afgelopen weken, in snel tempo van het Binnenhof verdwenen. Job Cohen is weg, de mastodonten van het CDA, Hans Hillen en Maxime Verhagen, zitten kwijlend thuis en dat de VVD-brompotten Ivo Opstelten en Uri Rosenthal nog eens terugkomen mag je gerust ook onwaarschijnlijk noemen.
De ouwe knarren zijn weg
Maar er is na het vertrek van de ene generatie altijd 1 (EEN) moment dat gemunt kan worden als de entree van de volgende. En voor mij was dat dus de foto die het ANP vanmorgen schoot. Er volgen ongetwijfeld meer fotomomenten de komende tijd, waarop we een nieuw kabinet zien aantreden met allemaal min of meer frisse jonge koppies, die als je ze legt naast de foto van Rutte I ook een zucht van verlichting zullen doen slaken. Hehe, de ouwe knarren zijn weg.
Maar dat komt nog. Dit is wat nu gebeurt, op een bewolkte donderdagmorgen in Nederland. Deze twee mannen die daar met wapperende jaspanden en een paar aktentassen over het Binnenhof lopen, nagestaard door de onvermijdelijke Binnenhoftoerist, zijn in mijn -en ik vermoed veler- ogen, eigenlijk nog jongens.
De Rode Ingenieurs
Ze hebben zich jarenlang ook zo gepresenteerd. Als de jonge honden van de PvdA. Samen met Staf Depla (nu wethouder in Eindhoven) vormden Samsom en Dijsselbloem ‘de rode ingenieurs’, een groepje in de PvdA-fractie dat in een portret in Vrij Nederland niet zo lang geleden nog alsvolgt omschreven werd: “Ze noemden zich ‘De Rode Ingenieurs’ omdat ze alle drie aan een technische universiteit hadden gestudeerd, en omdat ze op zoek wilden naar praktische politiek. Ze bezochten achterstandswijken, kerncentrales en ziekenhuizen en spraken met verpleegsters, tramchauffeurs en heroïneverslaafden. Aan het eind van iedere actiedag presenteerden ze voor de pers een stel concrete oplossingen.
Zonder zich te storen aan de officiële partijlijn pleitte het drietal voor een harde aanpak van de problemen in de oude wijken. De bestrijding van criminaliteit moest op de eerste plaats komen, woningcorporaties die hun sociale verplichtingen niet nakwamen, moesten financieel worden gestraft en inburgering moest verplicht worden gesteld. In die tijd was dat in de politiek-correcte PvdA nog vloeken in de kerk.”
En nu dus ZIJN ze de officiele partijlijn. Ze zitten niet meer in meepraatgroepjes, ze adviseren de partijleiding niet meer op min of meer recalcitrante wijze. Zij hebben mensen die hen adviseren. Zij zijn de nieuwe machthebbers, onderweg naar andere nieuwe machthebbers (Mark Rutte en Stef Blok, ook al zo’n nieuw powerkoppel) en ze gaan samen beslissen hoe en door wie dit land de komende jaren bestuurd gaat worden.
Pampers-generatie
Enige weken geleden schreef ik een vrolijk stuk op deze site waarin ik had uitgerekend dat met Samsom als nieuwe premier we de eerste minister-president zouden hebben gekregen die met zekerheid als baby in Pampers was grootgebracht. Premier in een VVD-PvdA kabinet zal hij niet worden, als dat er komt. Maar we kunnen toch wel stellen, ook naar het blozende gezicht van Dijsselbloem kijkend, dat hier de Pampergeneratie haar entree in de historie maakt. Spreek het ook maar even hardop uit: Jeroen en Diederik. Dat zijn de namen van deze tijd.
Jeroen en Diederik, zo maar op een foto van indrukwekkende hedendaagse geschiedenis.
