Spring naar de content

Degelijke Daley Blind belooft veel goeds voor de toekomst

‘Eindelijk!’, dacht Frank de Boer na de terechte overwinning van Ajax woensdagavond op Manchester City. Eindelijk had de landskampioen, na magere jaren in Europa, succes tegen een topploeg.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Edwin van Sas

De NOS-commentatoren zochten naarstig naar uitblinkers. Zo hoort dat bij een heldenepos, er moet een held zijn. Misschien twee. De twintigjarige Christian Eriksen? Een paar goeie momenten en een gelukkig doelpunt, maar dat hij Ajax de overwinning had bezorgd kon niet worden gesteld. Vermeer had in de tweede helft goede reddingen, maar in de rust al werd het duidelijk dat de keeper bij het eerste doelpunt niet geheel vrijuit ging; bij de inzet van Nasri leek hij zijn hand niet helemaal te strekken. Dus concludeerde het gezelschap, het was een uitstekende teamprestatie.

Waar je mee omgaat, word je mee besmet.

En, oh ja, Jan van Halst vroeg nog even aandacht voor Daley Blind. De linksback speelde namelijk heel degelijk mee bij Ajax. Nou nou, tweeëntwintig jaar, al vier jaar meevoetballend in Ajax-1, dan behoor je eigenlijk gewoon tot de oude garde bij Ajax. Hoor je het team op sleeptouw te nemen. En dan gewoon een degelijke partij als linksback op de mat leggen.

Een Blind komt langzaam op stoom
Maar wat weinigen zien is dat Daley een zoon van zijn vader is. En echte een Blind komt langzaam op stoom en wordt iedere wedstrijd, elk seizoen ietsje beter. Vader Danny werd pas op zijn vijfentwintigste van Sparta naar Amsterdam gehaald door de grote Johan. Ook hij deed niet veel meer dan degelijke wedstrijden op de mat leggen, als rechtsback. Pas onder Beenhakker en Van Gaal kwam hij in het hart van de verdediging te spelen. Op je dertigste goed genoeg zijn om in het centrum van de verdediging te spelen,

Wenen 1995. De 33-jarige Danny Blind neemt de Champions League in ontvangst

En toen ging het pas lopen, bij Blind en bij Ajax. Samen met Frank de Boer vormde hij in 1995 de beste verdediging van de wereld. Sloop hij in het Ernst Happel stadion in de slotminuten stiekem naar voren en dook hij plotseling op voor de verbaasde Rossi. Danny scoorde net niet, maar mocht een paar minuten later als aanvoerder wel de belangrijkste voetbalbeker van de wereld ontvangen. Hij won na zijn dertigste de Champions League, de UEFA Cup en de Europese Supercup. Met als persoonlijk hoogtepunt het binnenschieten van de beslissende strafschop tegen Grêmio in de finale van het WK voor clubteams in Tokio.

Danny Blind werd, totdat hij op 38-jarige leeftijd stopte, alleen maar beter.

En dus heeft Jan van Halst gelijk: Daley, nog maar 22 jaar en al zo degelijk spelend. Dat voorspelt nog veel moois voor de toekomst.