Spring naar de content

Een affaire is geen seksschandaal

Wat me het meest ergert aan de zaak Petraeus is het woord ‘seksschandaal’. Allemachtig, alsof die man betrapt is in een stripteasebar met een minderjarige lap dancer op schoot! Alsof hij zich vergrepen heeft aan een illegaal kamermeisje. Alsof hij, zoals Hugh Grant overkwam, door de politie is gearresteerd, terwijl hij ruzie maakte met een prostituee. Alsof hij in Afghanistan in zijn vrije tijd deelnam aan orgies met meisjes die voor dat doel van school werden ontvoerd.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Beatrijs Ritsema

Dat soort omstandigheden zou de term seksschandaal rechtvaardigen. Maar generaal en hoofd van de CIA Petraeus’ misdaad bestond eruit dat hij er een maîtresse op na hield. Hij had een vriendin, die niet helemaal toevallig, ook zijn biograaf was. En niet eens zo lang, want de verhouding was eind 2011 begonnen en intussen al weer beëindigd. Hoe erg is zoiets nou goedbeschouwd?

Het draaide niet om seks
Bij De Wereld Draait Door zat een meisje met zwart haar
, kennelijk een Amerika-watcher of zoiets, die zich hooghartig laatdunkend uitliet over het uiterlijk en de leeftijd van de generaal, waarmee ze enerzijds impliceerde dat hij bepaald niet haar cup of tea was en anderzijds dat mensen van zijn leeftijd toch echt beter zouden moeten weten dan zich met seks bezig te houden.

Maar wie zegt dat het in die verhouding om seks draaide? De crux van dit schandaal (en de enige reden waarom de media zich er met wellust op konden storten) is natuurlijk dat buitenechtelijke relaties in het leger, althans in de top van het leger, verboden zijn. Personen die zich daaraan bezondigen gaan staatsgeheimen doorvertellen en maken zich chantabel. Dat is niet in het belang van de staat – vandaar het verbod op ontrouw en vandaar dat Petraeus onmiddellijk vrijwillig ontslag nam.

Een buitenechtelijke affaire is niet iets eenduidigs
Daarmee ging hij wel heel snel met z’n pootjes omhoog liggen, want een buitenechtelijke affaire is niet iets heel eenduidigs. Wat je er in ieder geval van kunt zeggen is dat er een hoop intimiteit op een niet-reguliere plaats belandt. Dat is in de eerste plaats een zorg voor de bedrogen partner. De staat heeft er niets mee te maken.

Iemand die intimiteit buiten het huwelijk zoekt kan net zo goed een goede vriend of een platonische vriendin hebben met wie hij regelmatig onder vier ogen zijn zielenroerselen (en werkbesognes!) doorneemt. Er is geen reden om staatsgeheimen eerder door te vertellen aan een minnares dan aan je beste vriend, je platonische door-dik-en-dun-vriendin, je eigen vrouw of je volwassen kinderen. Seks doet niet ter zake in dit verband.

Generaal David Petraeus in betere tijden

Meer dan een affaire was het niet
Blijft over het morele aspect. Een man van deze statuur, zowel in intellectueel als militair opzicht, zou geen scheve schaats mogen rijden en op relationeel gebied het goede voorbeeld moeten geven aan het volk. Als de generaal zijn echtgenote gedumpt had en een nieuw huwelijk was begonnen met zijn biografe, had er geen haan naar gekraaid, want dan had hij zich aan de mores voor de top van het leger gehouden. Maar dat was moreel veel verwerpelijker geweest!

Er is een affaire geweest. Dat is alles. Ongetwijfeld met veel broeierigheid, verlangen en geïnspireerde liefdesbetuigingen in niet-verzonden concept-e-mails, zoals spionnen dat aanpakken. Het is zelfs mogelijk dat het nauwelijks van seks is gekomen, gezien hun beider huwelijkse staat en het gebrek aan privétijd, waar mensen met hoge functies mee te kampen hebben.

Affaires komen voor in alle geledingen van de maatschappij. Meneer en mevrouw Petraeus, de biografe en haar man zijn, net als andere volwassenen die met dit bijltje moeten hakken, uitstekend in staat om hun huwelijksperikelen zelf op te lossen. Hoe sappig de rest van de wereld hun gedoe ook vindt, het gaat niemand wat aan.