Spring naar de content

Hoe de wereld is veranderd na Robert M. (en hoe Meester Bart het weer goed kan maken)

Meester Bart geeft les op de Open Schoolgemeenschap in de Bijlmer. Sinds kort houdt hij een blog bij, met de leukste en grappigste uitspraken van zijn leerlingen. Inmiddels is Meester Bart een hit.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Pauline Bijster

Zijn blog is namelijk opgepikt door media en achtereenvolgens werd hij geïnterviewd voor onder andere Vice, het Parool, televisiezender AT5, en het Jeugdjournaal. En dat is niet geheel onterecht: Meester Bart laat namelijk een leuke kant van het onderwijs zien, en een lieve kant van zijn leerlingen. Zo stelt hij zelf: jongeren komen vaak alleen in opspraak als het slecht gaat, ik wil jongeren positief in het nieuws brengen. Naar aanleiding van het blog en de interviews lijkt het erop dat Meester Bart echt hóudt van die naïeve, soms geestige, soms rebellerende, soms moeilijk te bereiken maar soms ook heel warme pubers uit zijn mentorklas.

Het vertrouwen in mannen die met kinderen werken is weg
Eigenlijk doet Meester Bart nog iets veel belangrijkers dan pubers in een positief daglicht zetten. Hij zet meesters in een positief daglicht. En daar is wel behoefte aan, in de wereld na Robert M. De wereld van kinderen, crèches en scholen is namelijk veranderd twee jaar geleden. Door die afschuwelijke man die zijn handen niet af kon houden van dreumessen en peuters, heerst er bijna een taboe op (het vertrouwen van) mannen die met kinderen werken. Er nog in geloven is bijna not done geworden.

Op het kinderdagverblijf van mijn kinderen werkte ook een man, Piet. Piet werkte er al meer dan vijftien jaar en Piet was geweldig. Tevergeefs hoopte ik dat mijn kinderen ook bij Piet in de groep zouden komen. Laatst probeerde ik dat uit te leggen aan een vriendin, waarom Piet zo geweldig was. “Piet was echt zo’n kinder-man,” maar dat klonk heel slecht. “Piet was echt heel erg leuk met kinderen,” even slecht. “Piet was zo’n aparte man, je weet wel, eentje die echt leeft voor de kindertjes,” wow, dat klonk zowaar nog enger. Maar Piet is helemaal niet eng. Of vies, of slecht, of wat dan ook. Piet deed me op een bepaalde manier denken aan mijn vader. Piet vertrouwde ik blindelings. Maar leg dat maar eens uit, ná december 2010, dat je een beetje een zonderlinge man vertrouwt met je tweejarige zoon of dochter.

De basisschool van mijn kinderen heb ik zelfs uitgekozen onder andere door de hoeveelheid mannen die er werkt. Naast de directeur zijn er namelijk maar liefst vier meesters, dat is een enorme hoeveelheid vergeleken bij de meeste andere basisscholen. De ene is nog leuker dan de andere. Mijn zoontje vindt gym bovendien weer leuk sinds er naast de vier meesters ook een gymleraar is.

Een zorgzame man is verboden
De meeste kinderen, laten we wel wezen, zitten vanaf hun geboorte vast aan een heleboel vrouwen, moeders en tantes en oma’s, oppasmeisjes, oppasoma’s, leidsters en juffies. Meesters zijn nu eenmaal zwaar in de minderheid. En je kunt vast niet alle meesters over één kam scheren: maar meester Viktor gaat dus wel op zijn hoofd staan voor de klas. En hij lacht altijd. En hij houdt groep 7 en 8 in de klas muisstil, als het nodig is. Meesters hebben een meer mannelijke benadering van opvoeden, misschien minder zorgzaam hier en daar, maar wel wat stoerder. En grappiger. En misschien op hun manier juist heel zorgzaam. Maar een zorgzame man, dat is verboden, sinds december 2010.

Op de BSO waar mijn zoontje zat, verveelde hij zich altijd te pletter tussen de BSO-juffen die glittertekeningen maakte, met hun telefoon zaten te spelen en de haren van de meisjes invlochten. Afgelopen vakantie hebben we Kids Aktief ontdekt: sportkampen voor kinderen waar jonge, mannelijke studenten van de ALO de kinderen de hele dag sportles geven (voetbal, hockey, zwemmen). Kids Aktief wordt ook gerund door mannen. Sinds we dat hebben ontdekt vindt mijn zoontje zelfs vakantieopvang leuk.

Mannen zijn nodig, ook in het onderwijs en in de opvang
Dus, fuck Robert M. en wat hij met de wereld heeft gedaan. En: luister niet naar alle mensen die mannen in het onderwijs of in de opvang bij voorbaat wantrouwen. Mannen zijn nodig, ook daar. Of juist daar. Jongens en meisjes hebben net zo goed mannelijke als vrouwelijke rolmodellen nodig.
Zoals een 14-jarige leerling tegen Meester Bart zei: “Meester, door u wil ik ook meester worden.”
En dát, vooral dat, is waarom Meesters Bart zo belangrijk zijn.