Republikeinen zijn de nieuwe Democraten
In de Verenigde Staten wordt sinds het verlies van de Republikeinen bij de verkiezingen gespeculeerd over een nieuw kamp binnen de partij, of in ieder geval binnen de conservatieve intellectuelen.
Deze nieuwe Republikeinen, wordt ons verteld, willen zich opener opstellen als het gaat om culturele verschillen, meer begrip tonen voor immigranten en ze zijn er niet van overtuigd dat de hele economie wel zal verbeteren als je de top steunt (het zogenaamde trickle-down effect). De nieuwe Republikeinen willen juist maatregelen nemen om werknemers en hun gezinnen rechtstreeks te helpen.
Hoe zouden we die nieuwe Republikeinen kunnen noemen? Ik heb wel een idee: waarom noemen we ze niet gewoon ‘Democraten’? Drie punten zijn hierbij van belang.
Democraten zijn rechts
Ten eerste, de moderne Democratische Partij is op economisch gebied, wat we vroeger een ‘centrum’ of zelfs een ‘centrum rechtse’ partij hadden genoemd. Het plan van Obama voor de gezondheidszorg is rechtser dan het voorstel van Nixon in 1974. Niemand die iets te zeggen heeft in de politiek stelt voor om terug te gaan naar de belastingtarieven voor de rijken die er in het pre-Reagan tijdperk waren.
Verzinsels dat Obama een socialist is en de maatschappij wil nivelleren en het kapitalisme verfoeit hebben net zoveel met de werkelijkheid te maken als de verzinsels dat hij niet in de VS geboren is en een fanatieke moslim is.
Republikeinse partij is een samengeraapt zootje
Ten tweede, de Republikeinse Partij van nu is een samenwerkingsverband van plutocraten en dominees, aangevuld met een handjevol opportunisten. Waar het in de partij om gaat zijn lage belastingen voor topinkomens (en weinig voordelen voor de rest) plus conservatieve normen en waarden en zoveel mogelijk godsdienst op school. Ze hebben geen ander bestaansrecht.
Misschien dat er ooit een partij met dezelfde naam komt die een heel andere agenda heeft; tenslotte waren de Republikeinen ooit bekend omdat ze tegen de slavernij waren en de Democraten omdat ze de plattelandskiezers vertegenwoordigden (vandaar hun symbool: een ezel). Maar he zal nog een hele tijd duren voor die andere Republikeinse Partij opstaat, en het zal ook niet echt meer dezelfde partij zijn.
Partijdiscipline wint het van vernieuwing
Tenslotte is het waar dat er Republikeinse intellectuelen en opiniemakers zijn die echt open lijken te staan voor nieuwe ideeën als het gaat om economische of sociale vraagstukken. Maar ik gebruik niet voor niets het woord ‘lijken’. Want dat is het alleen maar, ze zijn heel bedreven in het doen alsof. Als het eropaan komt kan de partij er toch altijd op rekenen dat ze -na veel vertoon van vertwijfeling en gewrijf over hun kin- de partijdiscipline volgen en alles verwerpen wat niet past in de agenda van de dominees en de plutocraten. Als ze dat niet doen worden ze uit de partij gegooid; lees het werk van de vroegere speechwriter van George W. Bush, David Frum hier maar eens op na.
En iedereen die denkt dat ze echt met hun geweten worstelen, houdt zichzelf voor de gek.
