Het gedicht van Fleur Bloemen
“Onder het oog van klasgenoten heeft een vijftienjarige scholiere uit Staphorst dinsdag een einde aan haar leven gemaakt. Op de korte weg van huis naar school sprong zij bij een spoorwegovergang voor de trein vlak voor de school zou beginnen. Pesten zou de oorzaak zijn van de wanhoopsdaad van de vmbo-scholiere van AOC Terra in Meppel.”
Soms zijn er van die krantenberichten die je raken. Zo ook dit bericht. Hadden we niet gezegd dat dit nooit meer mag gebeuren? De vijftienjarige scholiere is Fleur Bloemen, leerlinge aan het AOC Terra in Meppel. Bijna drie jaar geleden, in januari 2010, werd ze door Jean Pierre Rawie verkozen tot ‘Dichter van het Jaar’ voor de onderbouw van deze school. Ze won met dit gedicht over pesten op de basisschool:
op mijn vorige school
ben ik erg gepest
ik was anders dan de andere
anders dan de rest
ik weet niet waarom
het begon als een spel
het liep uit de hand
en eindigde voor mij in een hel
het ging 3 jaar door
en niet alleen elke dag schelden
wat ik ook elke dag hoor
ik had er genoeg van
het zat me tot hier
nu ben ik daar weg
met heel veel plezier
diep van binnen ben ik bang
want straks herhaalt het zich weer
dan voel ik die pijn weer
en dat wil ik nooit meer
