Spring naar de content

Politici in de VS snappen niets van de ‘fiscal cliff’

Een recent onderzoek toonde aan, dit tot hilariteit van mij en heel wat andere economen, dat verreweg het grootste deel van de mensen die denken iets van de ‘fiscal cliff’ , af te weten dachten dat het begrotingstekort erdoor zou stijgen in plaats van dalen. Hahaha- al kan ik niet echt boos worden op de gewone kiezers, die niet de hele tijd met deze dingen bezig zijn, maar wel weten dat De Deskundigen al jaren waarschuwen dat het begrotingstekort erger is dan Hitler of zo. Hoe moeten zij nou weten dat diezelfde Deskundigen nu gillen dat het begrotingstekort te snel naar beneden gaat?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Paul Krugman

Minder sympathie heb ik voor belangrijke politici die er ook geen hout van snappen.
Zo is daar de Republikeinse gouverneur van Louisiana, Bobby Jindal, die geacht wordt een van de intellectuele leiders van de partij te zijn, maar die een artikel over de ‘cliff’ schreef dat aantoont dat hij geen idee heeft waar hij over praat.

Er wordt in dit stuk nergens gemeld dat het probleem dat dreigt is dat de bezuinigingen en belastingverhogingen het tekort te snel naar beneden kunnen brengen; zijn grote politieke voorstellen zouden de austerity-situatie alleen maar erger maken. Het ideaal van een budget zonder tekort, betekent dat we weer terug zouden vallen in austerity- mode zodra er een recessie komt; hetzelfde gebeurt als je de uitgaven koppelt aan het Bruto Nationaal Product: als dat dan, om wat voor reden ook maar, zou zakken, zouden we ook meteen de overheidsuitgaven moeten verminderen. Je vraagt je af hoe een belangrijke politicus zo slecht geïnformeerd kan zijn; wat nog verbazender is: hoe haalt hij het in zijn hoofd een stuk te schrijven over een onderwerp waar hij volstrekt niets begrijpt?

Niet de eerste keer
En dit is echt niet de eerste keer dat zoiets een Republikeinse ‘expert’ overkomt. In een vroeg stadium van de Republikeinse primary, publiceerde Tim Pawlenty, die bekend stond als intellectuele conservatief, een artikel in de Wall Street Journal. Het stuk ging uit van de veronderstelling dat het heel goed ging met de werkgelegenheid in de publieke sector; in feite ging die hollend achteruit. En dan hebben we natuurlijk Mitt Romney’s beweringen- over de 47%, over Benghazi- waarvan hij zelf duidelijk dacht dat ze slim en goed geïnformeerd waren, terwijl ze in werkelijkheid van geen kant klopten.

Ik denk dat het weer neer komt op de weigering van de Republikeinen om naar objectief bewijs te luisteren. Zelfs zogenaamd ‘goed geïnformeerde’ conservatieven krijgen hun ‘feiten’ van de Heritage Foundation en andere rechtse denktanks. Jindal praat waarschijnlijk nooit met iemand die hem rustig uitlegt dat de ‘fiscal cliff’ een probleem vormt omdat, tja de Keynesaanhangers eigenlijk gelijk hebben en austerity geen goed idee is tijdens een economie in depressie.

En dus heeft hij een of ander vaag idee dat het te maken heeft met belasting en je niet verantwoordelijk opstellen, waar het niets mee te maken heeft; hij denkt dat hij genoeg weet om een gewichtig stuk te schrijven. Dat is nogal verbazend en- ik zeg het nog maar eens- geeft me meer sympathie voor de kiezers die in de war zijn. Waarom zouden zij het moeten begrijpen als een gouverneur met de ambitie president te worden, zelf de zaken doorelkaar haalt?

Waarom de mensen in de war zijn
’In de Washington Post stond laatst een artikel met de titel: ‘Vragen over de “Fiscal Cliff”: de belangrijkste feiten over de Nationale Schuldencrisis die voor de deur staat.’

Okay, als de ‘Fiscal Cliff’ situatie nou een ding niet is, is het een schuldencrisis. Het probleem- een politieke impasse die kan leiden tot schadelijke bezuinigingsdrift in een economie die in een depressie verkeert- heeft gewoon niets te maken met schulden; het gevaar zou net zo goed bestaan als de overheidsfinancieringen in Amerika sluitend waren en de schulden laag.
Wat is er dan wel aan de hand? Het antwoord is dat de Mensen die het Kunnen Weten- en daar is de Washington Post een schoolvoorbeeld van- jaren lang hebben lopen roepen dat we op moesten passen voor SCHULDEN en BEGROTINGSTEKORT. De mensen die bij de Washington Post werken kunnen gewoon niet begrijpen dat nu plotseling het gevaar is dat we te snel van de staatsschuld af zouden komen….
Het is maar eens te meer een bewijs voor de verwarring die al die bangmakerij rond de staatsschuld heeft veroorzaakt. En als de koppenmakers bij een van de grote kranten het bij het verkeerde eind hebben, hoe kunnen we dan van gewone burgers verwachten dat ze het wel begrijpen?

Onderwerpen