Krankzinnige nivellering in het verzorgingstehuis
Al eerder schreef ik op deze plek over mijn vader die in nu ruim een jaar in een verzorgingstehuis zit. Het verbaasde me hoe weinig hij daarvoor moest betalen.
Hij is een oud-MKB-er en zoals de meesten van zijn generaties heeft hij geen pensioen. Wat hij aan vermogen opbouwde zat in zijn zaak. En in zijn huis. Niemand hoeft medelijden met hem te hebben, het gaat hem goed en het ontbreekt hem aan niets. Hij kon destijds al op relatief jonge leeftijd stoppen met werken en de enige misrekening – if any – was het dat hij nooit had verwacht zo oud te worden. Want je maakt natuurlijk een rekensom hoeveel geld je nog nodig hebt als je stopt met werken. Hij had nooit gedacht 92 te worden. En misschien haalt hij wel de 100, het zou zo maar kunnen.
Toen hij de overstap naar het verzorgingstehuis maakte werd niet lang daarna zijn huis verkocht. De opbrengst staat op de bank, het was hypotheekvrij en bracht een paar ton op. Niets bijzonders, in zo’n situatie komt waarschijnlijk elke eigen huis-bezitter op hoge leeftijd.
Omdat hij geen pensioen heeft en dus een heel laag inkomen, alleen AOW en een beetje rente, betaalde hij niet meer dan een paar honderd Euro per maand voor zijn verblijf in het verzorgingstehuis. Dat vond ik bizar weinig.
Sinds januari van dit jaar vind ik iets heel anders. Vanwege die paar ton op de bank betaalt hij nu ruim € 2.000,- per maand, een verhoging met zo’n 400 procent. Nieuwe regering, nieuwe wetten. En net als met de zorgpremie: heeft iemand tijdens de formatie iets doorgerekend?
Wat eerst absurd goedkoop was is nu absurd duur. En ook niet eens waard wat er voor geleverd wordt. Een kleine kamer met keukenblokje en een natte cel met toilet en douche. Een keer per week wordt dat schoongemaakt. De warme maaltijd is zodanig dat hij me onlangs vroeg ik die niet ergens anders kon bestellen. Er komt een aantal malen per dag iemand langs om ene kopje koffie of thee en zijn medicijnen te brengen. Maar geen gek die voor dit pakket ruim € 24.000,- per jaar kan of zelfs maar mag berekenen. Maar bovendien, voor datzelfde pakket betaalt iemand anders die wel gewoon AOW heeft maar geen vermogen een paar honderd Euro per maand. Hoezo nivellering? Nog idioter: wie een paar miljoen op de bank heeft betaalt ongeveer hetzelfde als mijn vader.
De eerste protesten erover worden via de ouderenbond nu gehoord. Intussen vraagt mijn vader me uit te zoeken hoeveel hij jaarlijks belastingvrij mag schenken. Aan zijn kinderen. Aan zijn kleinkinderen. Want hij is wel oud maar niet gek, zijn ‘vermogen’ moet omlaag. Zo’n verhoging maakt zijn verblijf – in elk geval in zijn geval – voor de Overheid winstgevend. Hoezo ouderenzorg?
Intussen denk ik erover na hoe dit aan te pakken. Wat mag je voor dat bedrag verwachten? En hoe dwing je af dat je het ook krijgt? Ik verwacht de komende jaren een hoop rumoer. En een enorme groei van 50Plus, de politieke partij die blijkens de peilingen nu op op negen zetels zou komen.
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, DSM, Heineken, KPN, Shell en Unilever en is Short in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn. Volg Dr Doom op Twitter.
———
Volg HP/De Tijd ook op Twitter en Facebook of neem een abonnement op onze nieuwsbrief!
