Draghi praat veel, zegt niks en bedoelt heel veel
Zojuist de persconferentie van de Europese Centrale Bank live gevolgd. De rente wordt ongewijzigd gelaten op 0,75 procent. In het vierde kwartaal 2012 was het allemaal niet bemoedigend en de trend zet zich door begin 2013. Ik heb het dan over de economische ontwikkelingen in Europa. Vervolgens stelt Draghi dat aan die situatie later in 2013 verandering zou moeten komen. Dat is een relatief forse afzwakking van eerdere uitspraken. Eerder had hij het over ‘zal’, nu is het ‘zou moeten’.
Hij heeft het over verbetering van de wereldeconomie die ook in Europa tot groter vraag zou moeten leiden. Maar hij houdt z’n mond erover dat de Euro de afgelopen tijd fors in waarde is toegenomen ten opzichte van dollar en Yen en dat daardoor de concurrentiepositie van Europa acuut afneemt. Pas ernaar gevraagd tijdens het vragenuurtje reageert hij en noemt het een teken van vertrouwen in de Euro. Daar heb je wat aan als er wereldwijd wel Amerikaanse en Japanse spullen worden gekocht en geen Europese.
Over twee dingen is hij expliciet: de inflatie blijft rond de 2 procent. En uit de bankensector komen overwegend positieve signalen. Ik ben geneigd beide signalen irrelevant te vinden, in toenemende mate.
Want de overal in Europa zichtbare zeer forse bezuinigingsoperaties van regeringen, vaak gepaard met belastingverhogingen, komen niet of nauwelijks tot uitdrukking in de berekening van de inflatie. Toch voelt iedereen ze in zijn portemonnee. En zelfs een ‘gewenste’ inflatie van 2 procent komt hard aan als salarissen worden bevroren en lasten toenemen.
En nog maar een week geleden zagen we in Nederland hoe banken worden ontzien, op meer dan denkbare wijze. Ze lenen nog steeds goedkoop bij de ECB, geven ridicuul lage spaarrentes en geven niets van die voordelen door aan particulieren en bedrijfsleven. En als ze ‘geholpen’ moeten worden, dan gebeurt dat, zie de Nederlandse banken bij het SNS-debacle.
Geen woord over de aanpak van de werkloosheid. Geen woord over stimulering van het consumentenvertrouwen, laat staan consumentenbestedingen.
Terwijl Draghi sprak steeg de AEX licht, in tienden van procenten. Dat was meestal aanmerkelijk meer. Ik ben benieuwd wat we gaan zien als beleggers zich realiseren wat de nuanceverschillen tussen Draghi’s huidige uitspraken en die in het recente verleden betekenen.
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, ASML, DSM, Heineken, KPN, Shell en Unilever en is Short in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn. Volg Dr Doom op Twitter.
———
Download de gratis app van Tablisto om ons maandblad op uw tablet te lezen
