Ware liefde vind je tegenwoordig via Facebook. Of niet?
Het is een nieuwe trend op Facebook: op communitypagina’s als Hartstocht in de Trein en Gespot plaatsen studenten oproepjes om hun Ware (die ze slechts één keer hebben gezien, bijvoorbeeld in de trein of op school) op te sporen. En met succes: er is geregeld een match. Wat is het succes van deze pagina’s, en wat is verliefdheid? Een ervaringsdeskundige en een seksuoloog aan het woord: “We worden in principe allemaal verliefd op onze eigen moeder.”
Zelfs iets ongrijpbaars als de menselijke begeerte is te verklaren. De eminente Vlaamse seksuoloog Alfons Vansteenwegen deed jarenlang onderzoek naar verliefdheid. Hij is niet verrast over het succes van Gespot en Hartstocht in de Trein: “Het grote geheim van deze pagina’s is de anonimiteit. Anoniem afgewezen worden op internet is veel minder erg dan dat je rechtstreeks de bons wordt gegeven. En dat er alleen jongeren reageren berust op het feit dat deze groep veelal niet gesetteld is en in het bezit is van een Facebookaccount. Verliefdheid is namelijk van alle leeftijden; ook verliefde ouderlingen stoten elkaar uit jaloezie van de trap.”
Hartstocht in de trein
De 21-jarige student Wouter Bekker kon zichzelf op 20 januari van dit jaar wel voor zijn hoofd slaan. Hij had in de trein van Nijmegen naar Nijmegen-Lent een leuke Franse uitwisselingsstudente ontmoet die, net als hij, een fiets met een lekke band had. Ze raakten aan de praat, het werd gezellig en ze wisselden telefoonnummers uit. “Thuis kwam ik erachter dat ik een negencijferig telefoonnummer had opgeslagen in mijn telefoon”, zegt Wouter. “Ik baalde als een stekker. Ik vond haar echt superleuk en dacht: hoe kan ik weer met haar in contact komen? Toen besloot ik een poster op te hangen op het station. Iemand zag dat en stuurde een foto naar Hartstocht in de Trein en die plaatsten het weer op Facebook.”
En met succes. Een vriendin van de studente zag de oproep op Facebook en liet het aan haar zien. “Ze stuurde me een mail: I’m not sure if you’re creepy or cute, but I’d like to see you again,” zegt hij lachend. Vorige week hebben ze voor het eerst weer afgesproken. “Ze is nog steeds ontzettend leuk en we spreken elkaar binnenkort weer. We zien wel waar het schip strandt.”
“We worden onbewust allemaal verliefd op onze eigen moeder”
Alfons ‘Doctor Love’ Vansteegwegen legt uit hoe we verliefd worden. “Liefde op het eerste gezicht bestaat niet. Verliefdheid op het eerste gezicht, dát bestaat wel. Op onverwachte momenten, bijvoorbeeld op school of in de trein, kun je opeens bijzonder aangetrokken worden door iemands aanblik en ga je de ander automatisch een aantal eigenschappen bekleden die hij/zij misschien helemaal niet heeft. Dat is die bekende roze bril, die overweldigende emotionele toestand waar wij dan in verkeren.”
Hoe komt het dan dat we tot bepaalde personen zo sterk aangetrokken worden en tot andere juist niet? “Het klinkt gek, maar dat heeft te maken met de eerste zes maanden van ons leven. We zijn onbewust op zoek naar iemand die lief voor ons is, voor ons zorgt, ons gelukkig maakt. Kortom: een evenbeeld van ons moeder. Uit vele psychotherapieën blijkt dat mensen onbewust vallen op de geur, het haar of de stem van een persoon. Als we daarop doorvragen komt naar voren dat de moeder (of de vader, dat komt soms ook voor) dezelfde eigenschappen heeft als de persoon waarop ze verliefd zijn geworden. Dat noemen we de onbewuste overdracht.”
Wouter herkent zich desgevraagd niet in de theorie van de Vlaming. “Nee, ze lijkt niet op mijn moeder. Ze heeft misschien een beetje dezelfde motoriek en lichaamstaal, maar daar blijft het ook bij.” Voor iedereen die twijfelt of ze een oproep moeten plaatsen of niet heeft Wouter nog een tip. “Als je iemand ziet lopen waarvan je steil achterover slaat: stap erop af! Of, als je dat niet durft, plaats een oproep. Geluk moet je najagen.”
——
Download deze gratis app om ons maandblad op uw tablet te lezen
Volg HP/ De Tijd en Nick Muller
Volg HP/ De Tijd op Facebook
