Spring naar de content

Politiek zonder te liegen, kan dat dan?

Al dat gedoe rond Cyprus heeft, afgezien van een interessante herdefinitie van persoonlijk eigendom, nog een heel andere discussie opgeleverd. De voormalig voorzitter van de Eurogroep Juncker stelde in al zijn simpelheid dat je in de politiek af en toe beter kan kiezen voor liegen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

En Dijsselbloem werd in tweede instantie op het schild gehesen omdat hij de waarheid heeft gezegd. Wat mij betreft kan deze discussie niet lang en uitvoerig genoeg worden gevoerd. In 1992 kwam de film A few good man uit met in de hoofdrollen een toen nog onverbouwde Demi Moore, Jack Nicholson en Tom Cruise. Voor degenen die ‘m niet zagen: het speelde zich af rond de dood van een marinier in Guantanamo Bay, de Amerikaanse basis op Cuba. Het was duidelijk dat de marinier aan zijn einde kwam door een nogal uit de hand gelopen straf, uitgevoerd door twee collega’s, opgedragen door commandant Jack Nicholson. In het proces voor de krijgsraad dat volgde botsten de drang naar de waarheid en de behoefte om zaken niet uit te spreken – en misschien maar beter: er over te liegen – in een prachtige dialoog. Het bracht een tot het uiterst getergde Nicholson er toe op een zeker moment in woede uit te barsten en te roepen: You can’t handle the truth.

Die discussie is sinds vorige week weer actueel, met Junkcer als Jack Nicholson en Dijsselbloem als Tom Cruise. Met enige fantasie kunt u zich dat best voorstellen.

Ik ben er nog lang niet uit wie van die twee de waarheid sprak: Juncker door te stellen dat je soms moet liegen of Dijsselbloem die impliciet suggereert dat hij dat nooit zal doen. Want dat hele gedoe met dat interview met de Financial Times en Dow Jones breng ik toch gewoon terug naar een slip of the tongue van Dijsselbloem. Dé manier om je daar dan uit te redden is te zeggen dat je gewoon de waarheid sprak. De toevalligheid die daar in dit geval beslist mee te maken had, die doet er dan niets meer toe. Hij had een paar uur geslapen, was doodmoe en had in die toestand zomaar de waarheid gesproken.

U hoeft alleen nog maar eens kritisch naar het SNS-dossier te kijken om te zien dat het met Dijsselbloem kan vriezen en dooien. Daar werd, voor die historische onteigening, ook gezegd dat er geen sprake was van – bijvoorbeeld – de opname van grote sommen geld door spaarders. Maar toen Dijsselbloem zijn persconferentie gaf was de opnames van heel veel geld – een heuse bankrun – één van de argumenten. Of is er ook nog het verschil tussen niet liegen en de waarheid gewoon verzwijgen? Daar hebben de obligatiehouders van SNS dan als eerste mee te maken gekregen. Politiek zonder liegen? Volgens mij is dat nog nergens geprobeerd. Ook niet door Dijsselbloem.