Niet Willem-Alexander maar Jan Taminiau voelde zich de koning
Ik voelde me een koning toen ik wakker werd vanochtend. Vandaag is het zover, Máxima draagt twee jurken van mij. Ruim drie maanden moest ik mijn mond houden, ze belden me eind januari al.
In de aanloop naar de troonswisseling is dagelijks gespeculeerd over de jurken die koningin Máxima zou gaan dragen, en van welke ontwerper die zouden zijn. Ik kon geen krant of glossy openslaan of de namen van buitenlandse grootheden zoals Valentino en Natan werden genoemd, maar zelden stond mijn naam ertussen. Ze verraste menig modekenner door te kiezen voor een Nederlandse ontwerper.
Toen ze in beeld kwam, moest ik mijn tranen wegvegen. Daar staat ze dan, dacht ik, in míjn jurk. Het was een jongensdroom die uitkwam. Als klein jongetje bestudeerde ik in musea al de schilderijen van koningen en keizers die werden gekroond. Die beelden werden mijn inspiratie. Dat de japon royal blue moest worden, wist ik meteen. Van de Rijksvoorlichtingsdienst mocht er natuurlijk van tevoren geen informatie uitlekken, dus zodra ze in beeld was, zette ik de foto op twitter en Facebook. Met een smiley erbij.
Nog nooit heb ik zo veel reacties gekregen op een bericht, 54.897 likes en 6.677 mensen die het bericht deelden! Ja, ik houd het allemaal bij, ik wil dit moment zo lang mogelijk voelen, het is de kroon op mijn werk. De mooiste opdracht die ik ooit heb gekregen. Jongetje uit het Brabantse Goirle wordt international big boy, wie had dat ooit verwacht? Om tien uur dacht iedereen nog dat mijn Belgische concullega Edouard Vermeulen de grote eer zou krijgen, de ontwerper achter het label Natan die ’s ochtends nog voordat Máxima in beeld was geweest bekend maakte dat die beige jurk die ze zou dragen van zijn hand was. Maar met mijn blauwe heb ik hem mooi van zijn troon gestoten.
Schrijfster Carlijn Vis kruipt wekelijks ‘in de huid van’ iemand die in het nieuws is. Deze week: Jan Taminiau die twee jurken voor de inhuldiging van koningin Máxima ontwierp.
