Meer dan een miljoen voor een bankier bij ING. Waarom eigenlijk?
Minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem vindt dat de salarissen van de ING-top flink omlaag moeten.
Daarmee ligt hij op ramkoers met diezelfde ING-ers want aftredend topman Jan Hommen verklaarde nog niet zo lang geleden juist dat ze omhoog moesten. Anders kon hij geen goeie mensen aantrekken, gezien het internationale concurrentieveld waarin kennelijk hooguit een sukkel voor een miljoen uit zijn stoel komt.
Dijsselbloem kan zich een ramkoers permitteren want ING heeft hem voorlopig nog hard nodig. Nog niet alle direct staatssteun is afbetaald maar vooral de kwestie van die beruchte Alt-A-portefeuille met Amerikaanse hypotheken is een troef van jewelste. Die nam de Staat destijds grotendeels over maar er blijven voor ING klemmende condities aan die transactie. Daarom wil ING dat Dijsselbloem het hele spul nu verkoopt, gezien de ontwikkelingen op de Amerikaanse huizenmarkt zou dat zelfs met winst kunnen. Maar Dijsselbloem geeft vooralsnog geen krimp al lopen er wel gesprekken. Maar waarom zou de Staat – wij dus – nú verkopen terwijl de winst als we nog een jaartje wachten wel eens veel hoger zou kunnen zijn? We hebben een flink risico genomen, wat is er dan tegen een flinke winst als het goed uitpakt?
Ik heb het gevoel dat Dijsselbloem die salarissenkaart op dit moment probeert uit te spelen en laat ik het voor de afwisseling nu eens met hem eens zijn als hij dat doet. Want laten we wel zijn, hoe erg is het als ING niet meer kan concurreren op de markt voor topbankiers? Kennelijk hebben we ze jarenlang hier gehad en we likken onze wonden. Bovendien: ING stoot in hoog tempo activiteiten af, vooral in het buitenland. Nationale Nederlanden moet nog apart naar de beurs. Wat er over blijft is dan een middelgrote overwegend Nederlandse bank die zich hopelijk volop gaat toeleggen op particulieren en klanten in het Midden- en Kleinbedrijf. Met een paar grote, internationale uitschieters. Laten we niet vergeten dat ING voor een heel groot deel bestaat uit de oude Nederlandse Middenstands Bank en de Postbank. Daar ligt de basis, daar moet het naar terug.
Misschien moeten we helemaal niet willen concurreren in de markt van topbankiers. Laten we gewoon eens een hele andere soort proberen. Nou al dat geëxperimenteer met ingewikkelde financiële producten van het afgelopen decennium zou dat dan een experiment kunnen zijn waarvoor we allemaal wel te porren zijn.
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, ASML, DSM, Heineken, KPN, Philips, Shell en Unilever en is Short in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn. Volg Dr Doom op Twitter.
———
Download de gratis app van Tablisto om ons maandblad op uw tablet te lezen
Volg HP/ De Tijd op Twitter
