Spring naar de content

Neelie Kroes en het Europese wifi-netwerk

Niet de oplossing voor de stijgende jeugdwerkloosheid of de economische crisis, maar met het ogenschijnlijk volkomen on-sexy onderwerp roaming gaat Europa de harten van haar inwoners terugwinnen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Eva Bosgraaf

Althans, als het aan Neelie Kroes ligt. De Europees Commissaris belast met de digitale agenda hield donderdag een vlammende speech in het Europees Parlement in Brussel.

No place for borders
Kroes probeert de handen op elkaar te krijgen voor een plan dat zij een ‘radicaal compromis’ tussen alle lidstaten noemt en dat de tarieven van telecomaanbieders gelijk moet trekken. Op die manier zouden mensen die voor hun werk – of om welke reden dan ook – door Europa reizen niet steeds de hoofdprijs hoeven te betalen voor het gebruiken van andere datanetwerken. Met andere woorden: bellen en internetten in het buitenland moet even duur zijn in het buitenland als in eigen land. En dat binnen een jaar. ‘In telecom, of all sectors, there is no place for borders!’ zei Kroes, met een uitroepteken.

Nu is het zo dat ik toevallig de laatste tijd nogal wat reis in Europa. Nee, ik verhuis niet twaalf keer per jaar van Brussel naar Straatsburg. Ik trein tussen Brussel en Groningen. En ik kan u vertellen: dat valt niet altijd mee. En dat ligt echt niet alleen aan de snelheid van de trein.

Homo digitalis mobilis
Als rechtgeaarde homo digitalis mobilis bijt ik op mijn vingers, zeker tot Roosendaal. Belgische treinen hebben geen wifi en ik geen Belgische sim-kaart. Dus staar ik wat voor me uit, eet ik chips, of lees ik, godbetert, een boek op de kilometers tot de Nederlandse grens. En nu weet ik wel: je zo af en toe eens ouderwets vervelen is hartstikke goed voor je, maar dat doe ik dus liever niet in boemeltrein in volle spits. Ik zou die tijd echt leuker (lees ook: productiever) kunnen besteden.

Radicaal plan
Eerder deze week konden reizigers die met de KLM van Amsterdam naar Panama vlogen voor nog twintig euro de hele vlucht op het wifi-netwerk van de luchtvaartmaatschappij. Als dat al kan op zes kilometer hoogte, dan moet het toch ook aangelegd kunnen worden over heel Europa?

Ik zou daarom willen zeggen: ‘Neelie, (pardon: mevrouw Kroes), is het niet eens tijd dat we een Europees wifi-netwerk aanleggen in plaats van te onderhandelen over dat wisselgeld dat we roaming noemen?’ Dan hoeft u niet langer te pleiten voor een radicaal compromis, dan kunt u zich vastbijten in een radicaal plan. Compromissen verkopen slecht, om een reden.