De eerste pratende robot in de ruimte
Eerder deze week presenteerde de Japanse autofabrikant Toyota de humanoïde robot Kirbobo. Kirobo praat en beweegt als een mens en is speciaal ontwikkeld om eenzame mensen gezelschap te houden. Op 4 augustus wordt Kirobo gelanceerd naar het ISS, waar hij de Japanse astronaut Koichi Wakata gezelschap zal houden tijdens zijn zes maanden durende verblijf in de ruimte.
Op het WK voetbal voor robots in Eindhoven ging het er deze week soms nog wat stuntelig aan toe: als een van de spelers omgeduwd werd door een tegenspeler moesten de menselijke verzorgers het veld op komen om de gevallen speler weer op zijn benen te helpen. Hartstikke knap, zo’n voetballende robot, maar toch nog wat onhandig. Dat geldt niet voor Kirobo. Die is namelijk uitgerust met stem- en gezichtsherkenning en natuurlijke taalverwerking. Hij beweegt dus niet alleen soepel, hij lult ook als Brugman.
Kirobo is kortom, niet alleen de ideale gesprekspartner voor ruimtereizigers, ook eenzame bejaarden, kinderen met een taalachterstand of -ik noem maar wat- stukjesschrijvers die als zzp-er werken.
Verdedelde wekkerradio
Iedereen met ook maar een greintje jeugdsentiment in zijn lijf zal bij het horen van de woorden ‘pratende robot’ direct denken aan Robin, de pratende robot van Bassie en Adriaan. Robin was eigenlijk meer een veredelde wekkerradio: zijn hoofdje was gemaakt uit een analoge wekker en een van de weinige dingen die hij echt goed kon was de tijd tot op de seconde bijhouden. Verder was Robin nogal goed in het maken van onuitstaanbare grappen. Maar het ding waar Robin zichzelf echt onsterfelijk mee gemaakt heeft, moet toch wel zijn stem zijn.
Robins stem was angstaanjagend. Voor mij kwam kijken naar Bassie en Adriaan lange tijd nicht in Frage, want misschien zat die duivelse robot wel in de aflevering en dan zou ik nog nachten daarna wakker schrikken uit mijn dromen, terwijl ik Robins monotone stemmetje nog door mijn kinderhoofd hoorde spoken. Robin was enger dan Pennywise uit ‘It’, waar ik lachend naar keek met mijn broertje.
Electronische vriend
Kirobo ziet er niet alleen veel vriendelijker uit dan Robin, zijn stem klinkt ook aanzienlijk prettiger. Ik zou er voor tekenen, het kwebbelende gezelschap van zo’n electronische Toyota-vriend. Thing is: Kiroba praat alleen Japans. Wie Lost in Translation zag weet dat er geen grotere vorm van eenzaamheid bestaat dan opgescheept te zitten met wezens die je niet verstaat. Het zal dus kiezen zijn tussen Robins gezelschap en alleen zijn. Over Kirobo kan ik voorkopig alleen maar dromen.
Ik blijk daarmee de ideale Toyota-consument te zijn. ‘We willen dat mensen gaan dromen van een maatschappij waarin mensen en robots samenleven’, zei de manager van Toyota bij de presentatie van Kirobo. Een Honda zal ik in ieder geval niet zo snel kopen, want daar is Robin het uithangbord van.
