De Zaak-Hansie of: De geschiedenis van een groot cricketer die te veel van geld hield
Meer dan tien jaar na zijn dood kwam ik niet zo lang geleden plotseling weer de naam van Hansie Cronje tegen. Zijn levensverhaal kreeg opnieuw een bizarre wending. Voor de zoveelste keer.
Hansie Cronje was aardig, charismatisch, intelligent, vrolijk en een uitermate talentvol sportman. Er was slechts een klein probleem: hij hield een beetje te veel van geld. ‘Ik ben ongelukkigerwijs verliefd op geld. Ik denk dat mijn verslaving aan geld verdienen gelijkstaat aan een alcoholprobleem,’ zei hij ooit.
Het was waar; het was die liefde die hem fataal werd.
Een rijk man
Cronje was een van de grootste sterren die het internationale cricket ooit heeft gehad. Hij debuteerde op zijn achttiende en was gedurende de jaren negentig de aanvoerder van het Zuid-Afrikaans cricketteam. Een grootheid in eigen land. Een rijk man.
Iedereen wilde Hansie Cronje zijn en omdat dat moeilijk gaat, wilde iedereen zo dicht mogelijk bij Hansie Cronje in de buurt zijn.
Nieuwkomers werden door hem op hun gemak gesteld.
Hij was een newborn-christen, die na betrokkenheid bij een ernstig auto-ongeluk (waarbij een klein meisje omkwam) het geloof had omarmd en sindsdien zijn vrije momenten vulde met intensieve Bijbelstudie. Om zijn pols droeg hij een armband met de letters WWJD.
What Would Jesus do.
Cronje’s motivatiespeeches waren legendarisch. Een keer citeerde hij uit zijn hoofd veertig minuten achtereen uit Hamlet.
Matchfixing
Hij was de beste. De allerbeste. Niets of niemand leek hem zijn heldenstatus te kunnen ontnemen.
Niets, behalve zijn ziekelijke liefde voor geld.
Op 7 april 2000 maakte de politie van Delhi bekend dat zij opnames hadden van een gesprek tussen Hansie en Sanjay Chawla, een belangrijke Indiase gokker. Op het bandje was goed te horen hoe Hansie en Sanjay afspraken maakten om de uitslag van een wedstrijd te manipuleren ten behoeve van Chawla’s goksyndicaat.
Er volgde een bijna grotesk onderzoek van de King Commission, waarin de officier van justitie twee belangrijke getuigen opriep.
Twee ploeggenoten van Cronje, die allebei bevestigden dat Hansie ze een aanbod had gedaan om samen met hem het wedstrijdverloop te beïnvloeden. De ploegmaten heetten Gibbs en Williams.
Na een tijd bekende ook Cronje schuld. Hij bekende dat hij al langere tijd met Indiase wedkantoren in contact stond. Hansie vermoedde dat het de duivel was die zijn ziel had overgenomen en hem zijn ogen van de Heer en zijn armband had laten afwenden.
In het najaar van 2001 werd Hansie Cronje, een van Zuid-Afrika’s grootste cricketers aller tijden, voor het leven uit de sport verbannen.
Zijn schorsing duurde uiteindelijk een half jaar.
Einde?
In het voorjaar van 2002 kwam hij om het leven bij een vliegtuigcrash in de Outenique Mountains. Cronje was pas kort voor opstijgen met het verkeersvliegtuig meegelift. In 2006, dus ruim vier jaar na het ongeluk, startte de Zuid-Afrikaanse overheid een onderzoek naar de toedracht. Tot op de dag van vandaag is niet duidelijk geworden of Hansie Cronje werd achtervolgd door het noodlot, door de duivel of door de tentakels van de gokmaffia.
Einde? Nee.
Enkele maanden geleden verklaarde Henry Williams, een van de kroongetuigen in het onderzoek tegen Hansie Cronje, dat hij destijds loog over zijn betrokkenheid.
Williams paste zijn verklaring – dat hij net uit de douche kwam en deelnam aan het gesprek over de omkoping – aan. Anno 2013 luidt zijn verklaring als volgt: ‘Ik stond onder de douche en hoorde Cronje met een teamgenoot praten, mogelijk over omkoping.’
Terwijl hij zijn statement aflegde, maakte Williams een uitermate nerveuze en verwarde indruk.
Misschien dacht hij aan woedende Indiase gokkers, of aan zijn gestorven ploegmaat, of aan diens cricketloopbaan die onherroepelijk verwoest was. Misschien dacht hij aan William Shakespeare, of aan Jezus.
Misschien dacht Henry Williams wel aan al die dingen tegelijk.
