Lachen: oppositie is bezorgd om Sociaal Akkoord
De Volkskrant brengt het nieuws dat de oppositie bezorgd is over de uitvoering, door de regering, van het Sociaal Akkoord.
U kunt zich ongetwijfeld herinneren dat het er kwam, dat Sociaal Akkoord. De crisis lag toen definitief achter ons, we sloegen elkaar op de schouders en de economische groei zou al de volgende dag zichtbaar worden. Want u ging auto’s en huizen kopen, de bloemetjes eens flink buiten zetten.
Dat we dat niet eerder door hadden, hoe simpel kan het zijn?
Zo was het en kon het zijn in de ogen van onze beleidsmakers die we bij de jongste verkiezingen kennelijk hebben geselecteerd op hun vermogen om feiten te negeren.
De geboorte van dit Sociaal Akkoord was er op 11 april 2013. In dit wonderbaarlijke land kan de minister die verantwoordelijk is voor de uitvoering van het belangrijkste deel er van – de arbeidsmarkt – Lodewijk Asscher er mee weg komen als hij de zorg van de oppositie pareert met, citaat:
‘We willen het allemaal sneller, maar het gaat om ingewikkelde vraagstukken die zorgvuldig opgepakt worden. Dit zorgt ervoor dat niet alles in een paar weken klaar of zichtbaar is’
Sinds april stijgt het aantal werklozen en faillissementen gewoon door, in het eerste halfjaar kwamen er weer zo’n 100.000 werklozen bij. Sinds april gingen meer dan 2.000 bedrijven failliet, eenpitters niet meegerekend. De inflatie is inmiddels boven de 3 procent, de lonen op of onder de nullijn.
Op 8 juli heeft Asscher de eerste ‘voortgangsrapportage’ aangeboden, u kunt ‘m hier lezen. Doe het, hij telt maar twee A4’tjes, je bent er zo doorheen en je hoeft er niet eens voor doorgeleerd te hebben om te zien dat het om mededelingen voor land- en tuinbouw gaat: nietszeggende uitspraken waar een gemiddelde burger niks mee kan.
Intussen is het Centraal Planbureau ronduit negatief over de effecten, mocht het WW-deel van het Akkoord ooit uitgevoerd gaan worden.
We gaan nu hard op weg naar de 2e raming die het CPB jaarlijks presenteert en waarop doorgaans de Miljoenennota wordt gebaseerd. Dat wordt geen feestje, u kunt maandelijks op alle belangrijke terreinen de harde feiten van het Centraal Bureau voor de Statistiek zien.
Op die Derde dinsdag in september zijn we bijna een half jaar verder en zullen zo ongeveer alle aannames uit het Sociaal Akkoord niet blijken te kloppen – dat kon je tevoren ook wel weten – en zal er nog geen begin zijn gemaakt met welke aanpak dan ook. Op dit moment zijn de Kamers met reces en blijkt een andere vraag die De Volkskrant vorige week al stelde (‘Waar is Mark Rutte?’) nogal beperkt. Waar is de regering? Waar zijn onze volksvertegenwoordigers? Die vragen heb ik gemist.
