Hebben de SGP-mannen verantwoordelijkheidsgevoel?
De reacties op de kandidaatstelling van de eerste vrouw voor het lijsttrekkerschap van de Vlissingse SGP lopen ver uiteen. Een niet geringe groep vindt het een moedige stap, een nog grotere groep kijkt geamuseerd naar het schouwspel van een toch vrij marginale politieke club, en ten slotte zijn er de hardcore SGP’ers, zoals partijvoorzitter Maarten van Leeuwen. Hij roept de mannen in Vlissingen op hun verantwoordelijkheid te nemen.
De voorzitter spreekt… in raadselen
Van Leeuwen is een echte. Gehuld in een zwart pak, geen modieus grijs, een nette das met een enkele knoop. In een leeg huis trekt hij een badjas aan om van de douche naar de slaapkamer te komen. Degelijk down to the bone.
Aan Trouw vertelt Van Leeuwen niet te juichen om het besluit van Janse, maar hij wil niet zeggen of hij haar ongeschikt acht. Primair richt hij zijn pijlen op de mannen in de partij. Die zouden zo onderhand het gevaar toch weleens moeten zien? Als er geen mannelijke kandidaten opstaan, duidt dat volgens Van Leeuwen op een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel. Vertaling: alles beter dan een vrouw. Waarom zegt Van Leeuwen dat niet gewoon hardop?
Dubbelbesluit
De SGP nam eerder dit jaar een lastig ‘dubbelbesluit’. Vrouwen mogen niet uitgesloten worden van kieslijsten om hun vrouw-zijn en kandidaten moeten het beginsel onderschrijven dat de rol van de vrouw geen politieke is. Is dat geen fraai stukje kunst? “We weigeren je niet langer omdat je vrouw bent, maar omdat je vrouw bent en solliciteert onderschrijf je per definitie onze beginselen niet.” Je moet er maar op komen.
Een sluw stukje schrijverij en afdoende om het (juridische) probleem teniet te doen. Althans, dat dacht men. De SGP had er niet op gerekend dat er al zo snel vrouwen zouden zijn die zich niets aantrekken van de onverenigbaarheid van sekse en ideologie. Dit brengt de SGP in een lastig parket, en de partij heeft een knappe pr-jongen nodig die met een bijzonder strak verhaal komt uitleggen waarom:
1) vrouw-zijn geen belemmering vormt om kandidaat te worden
2) vrouw-zijn wel een belemmering vormt om kandidaat te worden
3) vrouwen die ondanks punt 2 toch een politieke functie namens de partij bekleden geen schande zijn voor de partij ondanks dat ze de beginselen blijkbaar niet onderschrijven terwijl dat van eenieder wordt gevraagd.
Verantwoordelijkheidsgevoel of niet, dat kun je zelfs van een man niet vragen.
