Ancilla Tilia. Het Gordon-tijdperk is voorbij.
Lieve Ancilla,
Vorige week zat jij in het nieuwe programma van Humberto. Ik heb na de eerste aflevering niet meer gekeken, al had ik Humberto graag nog een aantal kansen gegeven. Ik ben erg dol op Humberto. Ik vind Humberto een leuke naam, en het begon me een beetje tegen te staan dat ik steeds naar RTL Boulevard moest kijken om Humberto te zien. Begrijp me niet verkeerd, gossip is mijn middle name. Ik hou van het analytische aspect. Diagnoses stellen op afstand. Mensen die me beter kennen, noemen me ook wel de Bram Bakker van de achterklap. Toch kijk ik niet graag naar RTL Boulevard. Ik kan het niet aanzien hoe de desk iedere week een paar decimeter verbreed moet worden voor Marc van der Linden. Hoe Daphne Deckers als een brave scholiere de gebruiksaanwijzing voorleest van een product waaraan zogenaamd journalistiek aandacht besteed wordt. Hoe Albert Verlinde… Enfin. Aan Albert Verlinde maakt een verstandig mens geen woorden meer vuil.
Humberto heeft sinds kort dus zijn eigen programma. Ik hoop dat het nog even op de buis is. De afgelopen week had ik er geen tijd voor. Te druk. Mensen om mij heen beweerden dat zodra het september was, de zomer voorbij was. We moesten nog even profiteren van de zomerdagen. Dat hebben we gedaan. We hebben ons goed laten gaan.
In die tijd zat jij bij Humberto aan tafel. Want je bent tegenwoordig privacy-activiste. Ik keek vanmorgen de aflevering terug en hoorde dat hij werd aangekondigd als ‘Hoemberto’. Dat vind ik misschien nog wel leuker dan Humberto, alhoewel die ‘oe’ misschien op den duur gaat vervelen. Geer en Goor zaten er ook, en Bram Moszkovicz. Een verzameling gasten naar mijn hart. Maar ook een verzameling gasten naast wie je snel zult verbleken. Jij dreigde te verbleken. Ondanks je blonde haren en je volle lippen en de moedervlek op je onberispelijke gezicht, en dan die borsten. Maar toch, je werd bijna onder de voet gelopen door al dat mannelijk geweld. Een andere vrouw was jammerlijk ten onder gegaan in zo’n programma. Maar jij deed iets wat alleen Prem zou durven. Gordon beledigde je. Op een valse manier. Zoals Gordon dat altijd met iedereen doet die het niet met hem eens is. Want jij had het niet zo op Ivo Opstelten. Dat vond Gordon niet kunnen. Dus hij ging bijten. Op zijn Gordons. Homoseksueel en arrogant en zelfingenomen.
Toen deed jij iets waardoor je voor altijd in mijn hart zit. Je zei tegen Gordon dat hij misschien eens wat minder coke moest gebruiken. Dat hij je dan wel zou laten uitpraten.
Wat een lef.
Lieve Ancilla. Je bent een heldin. Mijn heldin. Ik zal je privacy respecteren en je adres niet opzoeken. Niet voor je deur gaan staan met hartjesballonnen. Maar ik hoop vurig dat ik je per ongeluk eens tegenkom. En dan kan ik niet beloven dat ik je niet zal achtervolgen.
