Spring naar de content

Gokken en jokken met enquêtes

Gisteren in NRC: 79 procent van het ambulance- en 93 procent van het treinpersoneel is met geweld bejegend. Nee, die percentages zeggen dat ze met geweld of agressie zijn geconfronteerd. 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Peter Olsthoorn

Dit keer NRC Handelsblad, maar het is schering en inslag: uitslagen van enquêtes die als feit worden geponeerd. De uitdrukking: kleine leugens, grote leugens en statistiek moet eigenlijk luiden: kleine leugens, grote leugens en enquêtes.
Je zit een stuk dichter bij ‘de waarheid’, zo er als zoiets zou bestaan, door enquête-uitkomsten standaard niet te geloven dan ervan uit te gaan dat ze een juist beeld bieden. Ik kan er een dagtaak aan hebben met m’n Leugens.nl.

Het ergste is het gesteld met vragenrondes over het eigen gedrag van mensen. Niet enkel kunnen we ons gedrag niet kennen, we willen ons werkelijke gedrag vooral niet onder ogen zien.
Dit leidt tot één grote vertekening van de werkelijkheid die we dagelijks beleven. De meest geciteerde leugen is dat we per week gemiddeld 2,3 keer seks hebben, opgetekend in de Durex enquête. Die is overigens in 2005 voor het laatst gehouden en vanwege de vele kritiek – neem ik aan – door Durex weggemoffeld van het web. Met moeite vond ik nog een exemplaar waarin staat dat ‘we’ het in Nederland gemiddeld 115 keer per jaar doen. Dat beweren ‘we’ dus, inclusief je opa en oma. De Grieken staan bovenaan met 138 keer. (Vandaar, ja…)

Terug even naar dat NRC-artikel. Dat ging over geweld tegen deurwaarders. Daar had 92 procent mee te maken gehad. Nee, 92 procent zei ermee geconfronteerd te zijn. Daar kan ik me nog iets bij voorstellen. Het lijkt me eerder wonderlijk dat 8 procent van de deurwaarders kennelijk het werk kan doen zonder agressie te ontmoeten. Het artikel ging overigens over het schrappen van politiebijstand bij ontruimingen. De deurwaarders komen daartegen in verzet.

De cijfers komen uit het programma Veilige Publieke Taak (VPT) van Binnenlandse Zaken. Daarvoor werden 6.500 personen met publieke taken gevraagd naar agressie. Dat leverde genoemde percentages op. Lees het onderzoek zelf verder nog even: 60 procent betrof verbale agressie, 20 procent fysieke agressie. Het onderzoek spreekt toch van ‘metingen’.
Was het wellicht een meting, bijvoorbeeld van gedane aangiften van geweld? Dan krijg je een redelijk reëel beeld. Het is nog een hele hijs om het onderzoek zelf te achterhalen, gehouden door de DSP Groep.

De methode: “De cijfers in dit rapport zijn gebaseerd op een enquête die in de eerste helft van 2011 is gehouden.”

Dus het is niet gemeten, dames en heren onderzoekers. Roep dat dan ook niet. Elk vorm van agressie is teveel, zeker tegenover brave ambtsdragers. Het vermindert gelukkig, dat lees je overigens weinig. Het moet nog minder, maar laat niet bijna iedereen slachtoffer zijn als dat niet gebleken is…