Droomboek-column Monique Burger leidt tot ‘Kristallnacht’
De column die boekhandelaar en DWDD-panellid Monique Burger van De Nieuwe Boekhandel in Amsterdam eerder deze week schreef over het geteisem dat in haar winkel het Droomboek op komt halen, houdt de gemoederen nog steeds bezig.
Burger schreef op de website van Boekblad een column onder de titel: ‘Droomboek’ maakt armoede zichtbaar. Ze omschrijft welke mensen ze de afgelopen dagen heeft mogen ontvangen in de winkel om het boek in ontvangst te nemen: “Ongeschoren, ongewassen, ongekamd, dik, uitgezakt, kreupel, rotte tanden, stinkend, met looprekken en hulpmiddelen die ik nog nooit eerder in mijn leven heb gezien, ruw, onbeleefd, nauwelijks pratend: soms steken ze alleen het bonnetje toe – ook wanneer ik met andere klanten bezig ben af te rekenen, totaal gespeend van enig gevoel voor sociale verhoudingen of omgangsregels.”
Dat is weer eens wat anders dan Ons Soort Mensen, dacht Burger. Maar gelukkig, de met eigenwaan vervulde boekenworm snapt het gepeupel wel. “Ik neem het ze niet eens kwalijk. Dit is echte armoede, zoals ik het eigenlijk nooit zie. (…) Wat ik me ook realiseer is dat ik door ons pin-onlybeleid deze ‘kopers’ nooit in de winkel krijg. Ik ben er niet rouwig om, moet ik eerlijk zeggen. Door onze keuze voor pin-only hebben we – onbewust – een heel fatsoenlijk publiek ‘gecreëerd’, waarmee het aangenaam werken is, waarmee een goed rendement te behalen is.” Lekker verschillig voor iemand die regelmatig bij de VARA aanschuift.
Kristallnacht
Op de sociale media wordt er de afgelopen dagen met zowel hoon als lof gereageerd op het stukje van Burger. Sylvia Witteman zegt: “Ik denk dat al die armen liever een tegoedbon voor de Wehkamp hadden gehad dan een Droomboek. Zonde van het geld.” Ebru Umar: “kan iemand uitleggen waarom iedereen zo boos is over dit stuk? Prima geschreven. Zonder enige terughoudendheid.” En Kaj Leers: “De wereld klopte aan bij een boekenwinkel. En de verkoopster schrok zich rot.” Schrijver Abdelkader Benali doet er vrijdag op Twitter nog een schepje bovenop. Nadat De Nieuwe Boekhandel vannacht, na alle commotie op het elitaire stukje, werd beklad en bekogeld schreef hij: Kristalnacht [sic] in Amsterdam. Boekhandel geattaqueerd. Ster in de etalage-ruit.
U leest het goed: zelfs de oorlog wordt erbij gehaald. Na het kapotmaken van het Koningslied is nu ook van dat andere geschenk aan de koning, het Droomboek, weinig meer over. Waarin een klein land groot kan zijn.
