Lieve Sylvana Simons, breek hem af tot op het bot
Lieve Sylvana,
Vorige week zag ik je zitten. Op de tafeldamestoel naast Matthijs van Nieuwkerk. Ik bedoel dit niet racistisch, ik heb respect voor andere culturen, gebruiken, klederdracht, mode, et cetera, maar toch vond ik je kapsel een beetje overdreven. Het zag eruit als een buxushaag uit een Franse paleistuin. Je zit er vaker. Ik verbaas me daar bij sommige mensen een beetje over. Rob Wijnberg mocht na een dubieus optreden in de talkshow niet meer aanschuiven, bij anderen wordt dubieus gedrag door de vingers gezien.
Ik kan me niet precies herinneren wanneer het was, maar de voorlaatste keer dat je er zat voegde je weinig toe aan de gesprekken. Je was eigenlijk alleen maar aan het flirten met de gasten. Je zat te lachen. Giebelen is misschien een beter woord. Inmiddels begrijp ik beter waar dat gedrag vandaan kwam. Volgens je ex heb je last van sterallures. En van borderline. Hij vertelde tegen het weekblad Privé dat je al zes jaar thuis op de bank zit en voor elven je bed niet uit komt. En dat je iedere avond moet blowen om te kunnen slapen.
“Dat is toch niet goed,” zou je ex daarover gezegd hebben.
Je zou een dag per week shakend in bed liggen, en op dat moment dan verder niets kunnen. Van die laatste ontboezeming schrok ik een beetje. Ik ben geen therapeut, maar zorgwekkend klinkt dit wel. Terwijl ik dacht dat je juist het rechte pad weer een beetje op was. Ik herinner me een interview dat ik met je las, als ik me niet vergis stond het in het jongerenblad Break-Out! Je vertelde dat je een periode had gekend waarin je heel veel onveilige seks had. Daar schrok ik zo van dat het me altijd bij is gebleven. Toch suggereerde je in het interview dat je kamikazegedrag tot de verleden tijd behoorde.
Blijkbaar niet.
Borderline is een lastige ziekte. Je groeit er nooit helemaal overheen. Je kan er zelf weinig aan doen, maar het vergt veel van je omgeving. Toch denk ik dat je het in dit geval als een zegen mag zien. Haal het slechtste in jezelf naar boven. Neem wraak op je ex. Hij schijnt al 61 te zijn, hij moet genoeg zwakke plekken hebben. Maak hem het leven zuur zoals alleen borderliners dat kunnen. Doe aangifte van dingen die hij niet gedaan heeft, of die je zelf hebt uitgelokt. Of beter: die niet te bewijzen zijn. Dat hij je geestelijk mishandeld heeft. Slaap met zijn beste vrienden. Breek in in zijn mailbox of LinkedIn (je hebt ongetwijfeld al zijn wachtwoorden), en verstuur berichten naar belangrijke mensen. Zakenpartners. Vreemde vrouwen. Breek hem af tot op het bot. Je zal zegevieren.
Liefs,
OK
