Wie heeft er zin in een broodje tenenkaas?
Er is maar weinig zó Nederlands als een broodje kaas. Grote kans dus dat ook uw lunchboterhammetjes vanmiddag belegd zijn met een plakje Goudse of Edammer. Lekker, makkelijk én gezond. Maar wat nou als de kaas tussen uw bammetjes gemaakt is van de ‘kaas’ tussen uw tenen?
De Amerikaanse wetenschapper Christina Agapakis en de Noorse kunstenares Sissel Tolaas probeerden het uit. Met de hulp van elf proefpersonen maakten zij verschillende kazen. Agapakis en Tolaas mengden verse melk met bacteriën afkomstig van hun proefpersonen, lieten het mengsel een nachtje staan en maakten er vervolgens kaas van. De kazen kregen naar het schijnt vanaf dag één alle een andere geur en smaak: veroorzaakt door de verschillende menselijke bacteriën dus.
Navelkaas, okselkaas, neuskaas
Een van de proefpersonen stond ‘materiaal’ af dat afkomstig was uit zijn navel. Een ander schonk haar tranen om als basis voor de kaas te dienen. Een derde proefpersoon peuterde tussen zijn tenen ten behoeve van het experiment. Ook werden er kazen gemaakt op basis van bacteriën uit een mond, een oksel en een neus. Allemaal met een eigen, karakteristieke geur.
Of de kazen lekker zijn, is niet bekend. Agapakis en Tolaas maakten hun ‘delicatessen’ niet voor consumptie maar omwille van het experiment. Voor de expositie Grow your own…, die te zien is in de Science Gallery in Dublin, maakten ze de kazen als installatiekunstwerk onder te titel Selfmade. Het duo organiseerde onlangs wel een kaas-en-wijn-avond, waar de bezoekers van de expositie de kans kregen eens goed aan de menselijke kazen te ruiken onder het genot van een bijpassend glas wijn.
Bekijk hieronder een video van het maakproces van de kazen van Agapakis en Tolaas. Voor de liefhebber: de expositie Grow your own... is nog te zien tot 19 januari.
